Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Καλωσήρθατε στην 'Αρτεμη. Την πρώτη πόλη της Σελήνης.
Πληθυσμός 2.000
Κυρίως τουρίστες, κάποιοι κακοποιοί
Η Τζασμίν Μπασάρα δεν έχει καμία όρεξη να γίνει ηρωίδα: θέλει απλά να γίνει πλούσια. Για την ώρα όμως ζει σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της 'Αρτεμης και τα βγάζει πέρα ισορροπώντας διαρκώς στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη νομιμότητα και στην παρανομία.
Έτσι, όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία για μια γερή μπάζα, η Τζαζ την αρπάζει. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα καλό σχέδιο. Α, και η υλοποίησή του φυσικά! Αλλά ακόμα και αν στην τέλεια κομπίνα της η Τζα...
Ένα γκρίζο, παγωµένο αποµεσήµερο, µια νεαρή κοπέλα, η Μαίρη Γέλαν, φτάνει σ’ έναν έρηµο βαλτότοπο κοντά στις ακτές της Κορνουάλης, όπου, µέσα στην ερηµιά, υψώνεται η Ταβέρνα της Τζαµάικας. Ορφανή από γονείς, η Μαίρη νιώθει παγιδευµένη από την πρώτη στιγµή που πατάει το πόδι της σ’ αυτόν τον αφιλόξενο τόπο. Βίαιος, µέθυσος και κακός, ο θείος της, ο Τζος Μέρλιν, έχει µετατρέψει την ταβέρνα του σε άντρο παρανοµίας.
Μάταια η Μαίρη µηχανεύεται τρόπους να δραπετεύσει. Αδυνατώντας να ξεφύγει, βρίσκεται µπλεγµένη, παρά τη θέλησή της, στα εγκληµατικά σχέδια που εξυφαίνονται πίσω ...
Η Ναζία, λοιπόν, είναι φίλη μου, και από τα Χριστούγεννα μένει μαζί με τον μπαμπά και μ' εμένα επειδή έτσι είναι καλύτερα, και γι' αυτό είναι θετή αδελφή μου, που είναι σαν να ήταν αληθινή αδελφή αλλά χωρίς μετάγγιση αίματος, κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας, μέχρι και τα μυστικά. Έτσι, λοιπόν, στο τέλος μού είπε το πιο χοντρό της μυστικό.
Αμέσως σταύρωσα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου όπως μου είχε δείξει η μαμά, και όταν η Ναζία δε μ' έβλεπε είπα έτσι, πολύ σιγανά:
"Σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους".
Τότε εκείνη μ' έπιασε απ' το χέρι, άνοιξε τ...
«Πρέπει να σας πω ότι αυτά τα μαθήματα τα αυτοσχεδίασα λίγο πριν έρθετε εσείς εδώ: δεν είμαι συστηματικός, δεν είμαι ούτε κριτικός ούτε θεωρητικός, οπότε αρχίζω να ψάχνω λύσεις μόλις μου τεθεί το πρόβλημα.» Έτσι ξεκινάει το πρώτο από τα οκτώ μαθήματα που έδωσε ο Χούλιο Κορτάσαρ, το φθινόπωρο του 1980, στους φοιτητές του Τμήματος Νοτιοαμερικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μπέρκλι (Καλιφόρνια). Τα μαθήματα αυτά, μόνο από καθέδρας διαλέξεις δεν είναι πρόκειται για μια μεγάλη, εύφορη και ευφορική συζήτηση του Κορτάσαρ όχι μόνο με τους φοιτητές (με θέματα όπως οι ουσιώδεις ...
Συγγραφέας: Atkinson Kate
Μια εξηντάχρονη γυναίκα βρίσκεται χτυπημένη από αυτοκίνητο σε έναν δρόμο του Λονδίνου. Ποια είναι στ’ αλήθεια; Πόσες διαφορετικές ταυτότητες και ρόλους έχει αναλάβει στη ζωή της; Και τι ή ποιος την καταδιώκει; Στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η νεαρή Τζούλιετ, ορφανή, ευφυής, προσαρμοστική, με σαρδόνιο χιούμορ αλλά και κοριτσίστικη αφέλεια, έχει ενταχθεί, χωρίς καλά καλά να καταλάβει πώς, σε μια ομάδα κατασκόπων της ΜΙ5 που στοχεύει στην εξάρθρωση του δικτύου των Βρετανών φιλοναζιστών. Αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ’50, τη συναντάμ...
Ένα μυθιστόρημα μαθητείας και χειραφέτησης, γεμάτο πάθος και τρυφερότητα, ποτισμένο με το μεγαλείο της γλώσσας της Μόρισον: μια
ιστορία που μιλά για τη μυστηριώδη πρωταρχική ουσία των οικογενειακών δεσμών και των ενδοοικογενειακών συγκρούσεων, ένας ύμνος
σε όλους τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν και θα ζήσουν....
Σαν μέλος της αυστηρής θρησκευτικής σέκτας των χασιδιστών Εβραίων του Σάτμαρ, στο Ουίλιαμσμπεργκ του Μπρούκλιν, η Ντέμπορα
Φέλντμαν μεγάλωσε υπακούοντας σε έναν κώδικα επιβεβλημένων εθίμων που υπαγόρευαν τα πάντα στη ζωή της, από το τι μπορούσε να
φορέσει και σε ποιον μπορούσε να μιλήσει μέχρι το τι επιτρεπόταν να φάει και να διαβάσει.
Παγιδευμένη στα δεκαεφτά της σε έναν σεξουαλικά και συναισθηματικά δυσλειτουργικό γάμο από προξενιό, με έναν νεαρό άντρα που
γνώριζε ελάχιστα, η Ντέμπορα θα βιώσει τη σύγκρουση ανάμεσα στις επιθυμίες της και τις ευθύνες της απέναν...
«Ο πατέρας σου δεν είναι όλοι οι άνδρες του κόσμου, αγάπη μου» λέει δίχως να περιμένει την απάντησή μου. «Ούτε εγώ είμαι όλες οι
γυναίκες. Κανείς δεν είναι όλος ο κόσμος και κανείς δεν επαναλαμβάνεται. Να μοιάζει, ναι, αυτό μπορεί να συμβεί. Να επαναλαμβάνεται,
όμως, όχι. Κι αυτό είναι η ζωή, παιδί μου: να βρίσκεις αυτούς που μοιάζουν και ν? αποφεύγεις αυτούς που επαναλαμβάνονται. Τα υπόλοιπα,
είτε έρχονται είτε όχι. Είτε εμφανίζονται είτε όχι. Είτε πονούν είτε όχι. ... Εγώ συγχώρεσα τον σύζυγό μου. Τον πατέρα σας, όχι.»...
Και η Κοκκινοσκουφίτσα ρωτάει τον λύκο, σαν να μιλούσε στη γιαγιά της: «Γιατί, γιαγιά, ξαναδιαβάζεις αυτά τα παραμύθια,
αφού τα ξέρεις απέξω;». Τότε ο λύκος σηκώνεται πάνω και της απαντάει με καθαρή φωνή: «Για να μάθω ποιος είμαι!».
«Η περίφημη φράση ‘‘μια φορά κι έναν καιρό’’ με την οποία αρχίζουν τα παραμύθια, μου θυμίζει την άλλη περίφημη φράση,
‘‘άμπρα κατάμπρα’’, επειδή κάθε μία με τον τρόπο της μας βάζει σ’ έναν κόσμο μαγικό, σ’ έναν κόσμο συναισθημάτων, κι αυτό
είναι ό,τι πιο πολύτιμο και χρήσιμο στη διαδικασία εξέλιξης που ακολουθούμε ως άνθρωποι. Καταπέ...
