Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"""Η βία δεν είναι λύση, είχα πει νωρίτερα. Αλλά, σαν δέηση, σαν προσευχή πριν από το φαγητό. Δεν με εκφράζει αυτό που είπα, σκέφτηκα, κι ένιωσα σχεδόν υποκρίτρια. Είναι το κήρυγμα που κάνει ο ισχυρός στον αδύναμο· αντίστροφα, δεν το ακούς· οι ισχυροί δεν καταθέτουν τα όπλα""....
Το βιβλίο του Αργεντινού 'Αλαν Πάουλς έχει χαρακτηριστεί «λογοτεχνική βόμβα» και είναι ίσως η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης του 20ού
αιώνα, κυνική, τρομακτική και ταυτόχρονα αστεία
Μπουένος 'Αιρες, τέλη της δεκαετίας του '80. Ο χωρισμός του Ρίμινι και της Σοφίας πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία στον φιλικό και
οικογενειακό τους μικρόκοσμο. Έχουν ζήσει μέχρι τότε δώδεκα χρόνια απόλυτου έρωτα και αποφασίζουν να οδηγήσουν
την τέλεια σχέση τους στην κορύφωσή της, στον τέλειο χωρισμό. Από αυτό το σημείο ξεκινά η αφήγηση στο Παρελθόν,
από το τέλος μιας από εκείνες τις σχέ...
Η Κλαρίσα Πίνκολα Εστές, ως cantadora, «φύλακας παλιών ιστοριών», ψυχαναλύτρια και ακτιβίστρια, γεφυρώνει με μαεστρία τον κόσμο του
απώτατου παρελθόντος με τη σύγχρονη εποχή. Σκοπός της είναι μέσα από παραμύθια, αρχετυπικούς μύθους και ιστορίες διαφορετικών
πολιτισμών να ανασύρει την Άγρια Γυναίκα, την αδάμαστη, που συγγενεύει ψυχικά με τους λύκους. Πρόκειται για ένα γυναικείο
ψυχογράφημα, ένα βιβλίο γιατρικό για τη γυναίκα κάθε εποχής....
Η μεγάλη Ιστορία που σαρώνει τη μικρή ιστορία του καθενός μας. Οι άνθρωποι σαν φύλλα στον άνεμο, σ’ ένα μικρό λογοτεχνικό διαμάντι με
τη βαθιά ανθρωπιά της Irene Nemirovsky, που στριφογύρισε κι αυτή σαν μύγα του φθινοπώρου....
Τη «Φύση Γυμνή» την αφουγκράστηκα. Είναι μια θεολογική αφήγηση: αν ο κόσμος και τα ζώντα πλάσματα είναι δημιουργήματα μιας
θεότητας, τότε αναγκαστικά κάθε αφήγηση είναι το ίδιο....
"Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζει ο Romain Gary να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν, να πεθαίνουν, κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται άνθρωπος -μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου δεν θα υπάρχει ούτε το μίσος ούτε η ασχήμια της καρδιάς, ούτε η πείνα ούτε άνθρωποι που να κρυώνουν, αλλά θα υπάρ...