Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΟΝΗΣ ΜΠΟΥΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ποια ήταν; Με ρωτούσαν οι φίλοι μου όταν έμαθαν πως έγραφα ένα βιβλίο για τη Μαρία (Μούρα) Ιγκνάτιεβνα Ζακριέφσκαγια-Μπένκεντορφ-Μπούντμπεργκ. Μια Μάτα Χάρι; Μια Λου Σαλομέ;
Είχε όντως κάτι που θύμιζε και τις δυο τους -τόσο τη διάσημη τυχοδιώκτρια, κατάσκοπο και ηρωίδα του κινηματογράφου, όσο και την κόρη του Ρώσου στρατηγού, της οποίας η γοητεία είχε προσελκύσει τον Νίτσε, τον Ρίλκε και τον Φρόυντ.
Την αποκαλούσαν κοντέσα Ζακριέφσκαγια, κοντέσα Μπένκεντορφ, βαρόνη Μπούνμπεργκ... Είχε καλλιεργήσει ένα θρύλο γύρω από τον εαυτό...
Ένα παιδικό βιβλίο για την Μπίρα;
Ναι, είτε το πιστεύετε είτε όχι· αλλά το "Μπι όπως Μπίρα" είναι επίσης και ένα βιβλίο για μεγάλους· και, βέβαια, έχετε υπόψη σας ότι είναι ένα έργο του αντικομφορμιστή συγγραφέα Τομ Ρόμπινς, που φημίζεται διεθνώς για την ικανότητά του να διαφωτίζει σοβαρά αλλά και να ψυχαγωγεί κωμικά.
Mια φορά κι έναν καιρό (πάνω κάτω τώρα) υπήρχε ένας πλανήτης (τι θα λέγατε γι' αυτόν εδώ;) που οι κάτοικοί του κατανάλωναν τριάντα έξι δισεκατομμύρια γαλόνια μπίρα τον χρόνο (είναι γεγονός, μπορείτε να το δείτε και στο Google). Ανάμεσα σ' αυτούς που ...
Αποτραβηγμένη από τα φώτα της δημοσιότητας και στη δύση της πλέον της ζωής της, η μεγάλη σταρ του παλιού Χόλιγουντ Έβελιν Χιούγκο είναι επιτέλους έτοιμη
να αφηγηθεί τη λαμπερή και σκανδαλώδη ζωή της με κάθε λεπτομέρεια λέγοντας πράγματα άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Εντελώς αναπάντεχα, όπως το συνηθίζει άλλωστε, επιλέγει την νεαρή και άσημη δημοσιογράφο και μπλόγκερ Μονίκ Γκραντ ως συγγραφέα της βιογραφίας της.
Η αφήγηση της Χιούγκο, από το ξεκίνημά της στο Λος Άντζελες τη δεκαετία του ’50 έως και την αποχώρησή της από τη βιομηχανία του θεάματος, τη δεκαετία
του ’80, ...
"Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζει ο Romain Gary να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν, να πεθαίνουν, κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται άνθρωπος -μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου δεν θα υπάρχει ούτε το μίσος ούτε η ασχήμια της καρδιάς, ούτε η πείνα ούτε άνθρωποι που να κρυώνουν, αλλά θα υπάρ...