Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Δύο χρόνια μετά τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του ο Σαλμάν Ρούσντι επιστρέφει –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στον τόπο του εγκλήματος με έναν μοναδικό τρόπο αφήγησης. Ξαναθυμάται την επίθεση του εικοσιτετράχρονου Χάντι Ματάρ στο Ίδρυμα Τσατάκουα της Νέας Υόρκης, τον Αύγουστο του 2022, εισχωρεί στο μυαλό του επίδοξου δολοφόνου του για να ψάξει απαντήσεις, εκφράζει την ευγνωμοσύνη του για τους ανθρώπους που τον βοήθησαν από τα πρώτα λεπτά, που έμειναν στο πλευρό του, που έδειξαν αλληλεγγύη παντού στον κόσμο.
Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο είναι καθηλωτική για τους αναγνώστες τω...
Καθετί πραγματικά κακό ξεκινά ως κάτι αθώο.
Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Τον Ιούνιο του 1961 ο Α. Ε. Χότσνερ επισκέφθηκε έναν παλιό του φίλο στην ψυχιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου Σεντ Μέρι. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα μιλούσαν: λίγες εβδομάδες αργότερα ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ επέστρεψε στο σπίτι του, όπου και αυτοκτόνησε. Η τελευταία τους συζήτηση αποτέλεσε το καταληκτικό κεφάλαιο σε μια ιστορία που ο Χέμινγουεϊ είχε αφηγηθεί σταδιακά μέσα σε μια δεκαετία.
Ο Χέμινγουεϊ διηγήθηκε στον Χότσνερ τις λεπτομέρειες της εξωσυζυγικής σχέσης που κατέστρεψε τον πρώτο του γάμο: όλη την...
Κάμαλα Χάρις: η κόρη μεταναστών που έγινε η πρώτη μαύρη γυναίκα Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
Ελάχιστα πράγματα πάνω της είναι συμβατικά, όμως η προσωπική της ιστορία εκφράζει περισσότερο από καθετί την καλή πλευρά της Αμερικής.
Κόρη χωρισμένων γονιών, μεγάλωσε με τη μητέρα της, από την οποία πήρε την εργασιακή ευσυνειδησία, την προσοχή στη λεπτομέρεια και κυρίως την ικανότητα να επιμένει και να τα καταφέρνει εκεί που έβρισκε κλειστές πόρτες.
Ο έμπειρος δημοσιογράφος Νταν Μοραίν μάς δίνει την πρώτη εις βάθος βιογραφία της μοναδικής αυτής γυναίκας. Μέσα απ’ αυτή, θα γνωρίσετε την ...
Η Άννα Φρανκ κατέγραφε τις σκέψεις και την καθημερινότητά της στο ημερολόγιό της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η Αυγούστου 1944, λίγες μέρες πριν από τη σύλληψή της από την Γκεστάπο. Στην αρχή έγραφε το ημερολόγιο αποκλειστικά για τον εαυτό της, απευθυνόμενη στην Κίτι, μια φανταστική φίλη της. Στη συνέχεια, όμως, άρχισε να ξαναγράφει και να εμπλουτίζει τα γραπτά της βελτιώνοντας το κείμενο, με στόχο να το εκδώσει μετά το τέλος του πολέμου. Δίνει έτσι μια ζωντανή και λεπτομερή περιγραφή της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Μετά τη σύλληψη των Φρ...
