Ξένη Λογοτεχνία

Τέσσερα σκοτεινά, μεθυσμένα πρόσωπα τον κοίταξαν από ψηλά μορφάζοντας. Ένα μπουκάλι ουίσκι, ένα περιοδικό, ένας αναμμένος μικρός φακός και ένας ασύρματος είχαν τοποθετηθεί δίπλα του. Ένα άθλιο λαστιχένιο σωληνάκι διοχέτευε οξυγόνο. Το καπάκι έκλεισε πάνω του και σφραγίστηκε από όλες τις μεριές. Το μπάτσελορ πάρτι του Μάικλ κατέληξε σε εφιάλτη, με τον ίδιο παγιδευμένο μέσα σε φέρετρο, δύο μέτρα κάτω από τη γη. Η κακόγουστη φάρσα θα έπαιρνε σύντομα τέλος, αν οι τέσσερεις φίλοι δεν έχαναν τη ζωή τους εκείνο το βράδυ σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Ο Μάικλ καλεί απεγνωσμένα σε βοήθε...

"""Δεν μου αρέσει να είμαι ιδιοκτήτης μισών πραγμάτων, προτιμώ να ανήκω στους εντελώς απόκληρους, ώστε να μου ανήκει τουλάχιστον η ψυχή μου... Δεν θέλω να έχω μέλλον, θέλω να έχω παρόν. Μου φαίνεται πιο αξιόλογο. Μέλλον έχει εκείνος που δεν έχει παρόν, κι αν έχει κανείς παρόν, τότε ξεχνά ακόμα και να σκεφτεί το μέλλον... Στέκομαι ακόμα έξω από την πόρτα της ζωής, χτυπώ και ξαναχτυπώ, αν και όχι με μεγάλο ζήλο, και αφουγκράζομαι γεμάτος αγωνία μήπως έρχεται κανείς να σηκώσει το μάνταλο.""...