Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Το Σουφλέλ' υπήρξε μια από τις χιλιάδες γυναίκες του λαού μας που έδωσε τα πάντα στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, στον αγώνα της ΕΑΜικής Αντίστασης και στην τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πρόσφερε στο βωμό του αγώνα τα παιδιά της, ενώ η ίδια και ο άντρας της, όπως και τα εγγόνια της, πέρασαν πολλά χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες. Ποτέ της όμως δε λύγισε, ούτε όταν της σκότωσαν τα παιδιά της. Στάθηκε όρθια μέχρι το τέλος της ζωής της, κρατώντας ψηλά την τιμή του λαού της.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Η ζωή την κάνει κι εμείς περιμένουμε κάποιο θαύμα, φίλε, κι όσο περιμένουμε τόσο εκείνο δεν έρχεται. Δεν ξέρω τι πρέπει ακριβώς να κάνεις: πρέπει να περιμένεις, να ελπίζεις ή να πιστεύεις στο θαύμα; Και τι είναι θαύμα; για πες μου; Να γυρίζει πίσω αυτός που σου ρήμαξε τη ζωή, σε φάση «το παρόν κατεδαφίζεται», για να του φτιάξεις τίλιο ή να ζήσεις τη ζωή σου με κάποιον που έχει στο βλέμμα του τη λάμψη που είχαν τα μάτια της Έφης όταν με κοίταζε... να 'χεις μια ζωή με φως, όχι μέσα στα σκοτάδια σαν τα κολάδικα και τις εθνικές τα βράδια με το φορτηγό, ...χιλιόμετρα σκοτάδι, τό...