Θέατρο-Κινηματογράφος

Με μισές αλήθειες οι λαοί καλλιεργούν και θρέφουν τις εθνικές τους προκαταλήψεις. Μέσα σ’ ένα περιβάλλον εθνικής αυταρέσκειας, οι εθνικές προκαταλήψεις, απαλλαγμένες από ατομική συνείδηση και συναισθήματα, αποκτούν τη σκληρότητα ενός λαϊκού κατηγόρου. Κανένα ελαφρυντικό δεν γίνεται δεκτό. Έτσι η απλούστευση των κατηγοριών αποκτά μια ιδιαίτερη τεχνική, και η γενίκευση γενικεύεται ως κανόνας. Φταίχτες είναι οι άλλοι. Από αντίδραση λοιπόν στις κατηγορίες αυτών των προκαταλήψεων, ίσως προκατειλημμένος κι εγώ, τοποθετώ συνειδητά τα πρόσωπα του έργου μου σ’ ένα οριακό μεταίχμ...

Το Σουφλέλ' υπήρξε μια από τις χιλιάδες γυναίκες του λαού μας που έδωσε τα πάντα στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, στον αγώνα της ΕΑΜικής Αντίστασης και στην τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πρόσφερε στο βωμό του αγώνα τα παιδιά της, ενώ η ίδια και ο άντρας της, όπως και τα εγγόνια της, πέρασαν πολλά χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες. Ποτέ της όμως δε λύγισε, ούτε όταν της σκότωσαν τα παιδιά της. Στάθηκε όρθια μέχρι το τέλος της ζωής της, κρατώντας ψηλά την τιμή του λαού της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...