Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
ΡΕΛΛΙΝΓΚ [προς τον ΓΚΕΓΚΕΡΣ]: Συγγνώμη?, μα εσείς ο ίδιος δεν κουβαλάτε αυτή τη μαυρίλα από τα ορυχεία κειπάνω;
ΓΚΕΡΓΚΕΡΣ: Εσάς, σας έρχεται πολύ βολικό να βαφτίζετε βρόμα καθετί που φέρνω εγώ στο σπίτι?
ΡΕΛΛΙΝΓΚ (πλησιάζοντάς τον): Ακούστε, κύριε Βέρλε νεώτερε, έχω τη βάσιμη υποψία ότι εσείς εξακολουθείτε ακόμα να φυλάτε καλά καταχωνιασμένο στις τσέπες σας, δίχως να βάζετε στάλα νερό στο κρασί σας, εκείνο το "απόλυτο Ιδανικό" σας?
ΓΚΡΕΓΚΕΡΣ: Όχι,? το έχω πάντα στην ψυχή μου?
ΡΕΛΛΙΝΓΚ: Έχετε το όπου στο διάολο θέλετε, αλλά θα σας συνιστούσα μη μας πουλάτε τέτοια - τουλάχιστ...
"""Τα παιδιά είναι άγρια. Είμαστε βάρβαροι. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Αυτό είναι το επαναλαμβανόμενο μήνυμα της Γιασμίνας Ρεζά. Είναι η φρικαλέα ανισορροπία ανάμεσα στη μικρότητα του ανθρώπου και τις φιλοδοξίες του, ανάμεσα στην υποβόσκουσα βαρβαρότητά μας και τη δυνατότητα της ομορφιάς: του έργου τέχνης. Όμως σε τι ωφελεί η τέχνη, αν δεν βελτιώνει τον άνθρωπο, αν δεν τον κάνει να αναζητεί την τελειότητά του, παρά τον μεταμορφώνει σε όργανο ματαιοδοξίας?""...
Το Σουφλέλ' υπήρξε μια από τις χιλιάδες γυναίκες του λαού μας που έδωσε τα πάντα στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, στον αγώνα της ΕΑΜικής Αντίστασης και στην τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πρόσφερε στο βωμό του αγώνα τα παιδιά της, ενώ η ίδια και ο άντρας της, όπως και τα εγγόνια της, πέρασαν πολλά χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες. Ποτέ της όμως δε λύγισε, ούτε όταν της σκότωσαν τα παιδιά της. Στάθηκε όρθια μέχρι το τέλος της ζωής της, κρατώντας ψηλά την τιμή του λαού της.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...