Θέατρο-Κινηματογράφος

Με μισές αλήθειες οι λαοί καλλιεργούν και θρέφουν τις εθνικές τους προκαταλήψεις. Μέσα σ’ ένα περιβάλλον εθνικής αυταρέσκειας, οι εθνικές προκαταλήψεις, απαλλαγμένες από ατομική συνείδηση και συναισθήματα, αποκτούν τη σκληρότητα ενός λαϊκού κατηγόρου. Κανένα ελαφρυντικό δεν γίνεται δεκτό. Έτσι η απλούστευση των κατηγοριών αποκτά μια ιδιαίτερη τεχνική, και η γενίκευση γενικεύεται ως κανόνας. Φταίχτες είναι οι άλλοι. Από αντίδραση λοιπόν στις κατηγορίες αυτών των προκαταλήψεων, ίσως προκατειλημμένος κι εγώ, τοποθετώ συνειδητά τα πρόσωπα του έργου μου σ’ ένα οριακό μεταίχμ...

Πάντα με γοήτευαν οι ιστορίες πίσω από την κάμερα. Από τότε που, πιτσιρικάς, σκαρφάλωνα στον μαντρότοιχο του θερινού σινεμά της γειτονιάς μου, μέχρι και σήμερα που η καλή μου τύχη με έφερε κοντά σε όλους αυτούς τους μυθικούς ηθοποιούς, που –ως άλλοι παραμυθάδες– μου διηγήθηκαν τα παρασκηνιακά τους «κατορθώματα», άλλοτε γλαφυρά και χαριτωμένα, κι άλλοτε συγκινητικά και δακρύβρεχτα. Τι υπέροχες αφηγήσεις, και τι αξέχαστες βραδιές πέρασα κοντά σε όλους αυτούς τους μυθικούς ηθοποιούς, που ήταν μέρος του δικού μου ονείρου! Πίσω λοιπόν από τα λαμπερά φώτα, τα μικρόφωνα, τ...