Θέατρο-Κινηματογράφος

Ο Καζιμίρ κι η Καρολίνα ζουν σε κάποιον τόπο, σε κάποια εποχή, στα χρόνια της Κρίσης. Ξεκινάνε να πάνε στη γιορτή, δεν θα φτάσουν όμως ποτέ, καθώς πολύ γρήγορα θ' ανακαλύψουν ότι η αγάπη τους ήταν μέχρι ενός σημείου. Ενώ ο Καζιμίρ έχει μείνει άνεργος και βουλιάζει στο θυμό και την αυτολύπηση, η Καρολίνα ονειρεύεται να βελτιώσει τη ζωή της και ν' ανέβει μερικά σκαλοπάτια στη σκάλα της κοινωνικής ανέλιξης. Γύρω της, σαν καρουζέλ του λούνα παρκ, περιστρέφονται φιλόδοξοι υπάλληλοι, διευθυντές και σύμβουλοι, κορίτσια που πουλάνε την συντροφιά τους για να βγάλουν τ...

ΡΕΛΛΙΝΓΚ [προς τον ΓΚΕΓΚΕΡΣ]: Συγγνώμη?, μα εσείς ο ίδιος δεν κουβαλάτε αυτή τη μαυρίλα από τα ορυχεία κειπάνω; ΓΚΕΡΓΚΕΡΣ: Εσάς, σας έρχεται πολύ βολικό να βαφτίζετε βρόμα καθετί που φέρνω εγώ στο σπίτι? ΡΕΛΛΙΝΓΚ (πλησιάζοντάς τον): Ακούστε, κύριε Βέρλε νεώτερε, έχω τη βάσιμη υποψία ότι εσείς εξακολουθείτε ακόμα να φυλάτε καλά καταχωνιασμένο στις τσέπες σας, δίχως να βάζετε στάλα νερό στο κρασί σας, εκείνο το "απόλυτο Ιδανικό" σας? ΓΚΡΕΓΚΕΡΣ: Όχι,? το έχω πάντα στην ψυχή μου? ΡΕΛΛΙΝΓΚ: Έχετε το όπου στο διάολο θέλετε, αλλά θα σας συνιστούσα μη μας πουλάτε τέτοια - τουλάχιστ...