Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Κύριε Παπανικολάου, λυπούμαστε, δε δεχόμαστε «αυτά» τα παιδιά στο σχολείο μας.
Κύριε Παπανικολάου, να πάρετε την κόρη σας από την ομάδα βόλεϊ, δε θα κάνει καριέρα.
Δημήτρη, την κορόιδεψαν στο τικ τοκ, αποκαλώντας την αυτιστική.
Δημήτρη, πάλι γύρισε αμίλητη και στεναχωρημένη.
Δημήτρη, τα άλλα παιδιά πήγαν βόλτα και της είπαν ότι δε θα βγουν για να μην την πάρουν μαζί. Μη μάθει ότι της είπαν ψέματα.
Ένα βράδυ το κινητό μου φώτισε για μια ειδοποίηση. Η ώρα ήταν 11:11, έναν αριθμό που βλέπαμε με τη γυναίκα μου, σχεδόν καθημερινά, στο τηλέφωνο, σε αποδείξεις, σε ταμπέλες, σ...
Τον βοήθησα, αρχικά με ερωτήσεις, υποθέσεις και απαλή φωνή. Ήθελα να μαλακώσω αυτόν τον δύσκαμπτο βράχο που έβλεπα απέναντί μου. Σκληρός και –όπως καθετί σκληρό– εύθραυστος. Αυτό είναι πάντα ένα από τα βασικά που δουλεύουμε στην ψυχοθεραπεία. Να μαλακώσουμε τις άμυνές μας, να καταλάβουμε ότι να λυγίζεις δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Το κλαδί που λυγίζει δε σπάει, τ’ αγκάθια δεν προστατεύουν, διώχνουν. Με χειρουργικές κινήσεις, τόσο μαλακά όσο όταν πας να αγγίξεις ένα μισάνοιχτο όστρακο, που με το που το πλησιάζεις κλείνει, ήθελα να τον προσεγγίσω, να μάθω την ιστορία του...
Το βιβλίο αυτό δεν θεραπεύει. Ενδέχεται, όμως, να σας στείλει για θεραπεία. Κάτι που ίσως θα έπρεπε να το σκεφτούμε όλοι. Δεν υπάρχει ανάμεσά μας άνθρωπος που να μην αντιμετωπίζει ή να μην αντιμετώπισε ένα πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, ψυχικής υγείας, κάποια στιγμή της ζωής του. Αυτό το βιβλίο, αποτέλεσμα του γόνιμου διαλόγου ανάμεσα στον έγκριτο ψυχίατρο-ψυχαναλυτή Σάββα Σαββόπουλο και στον γνωστό δημοσιογράφο Κώστα Γιαννακίδη, συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση ενός ευρύτερου κοινού στα θέματα ψυχικής υγείας που τόσο ταλανίζουν τον τόπο μας και την εποχή μας....
Γνώρισα ανθρώπους που ντρέπονταν να πουν ότι αγχώνονται. Γνώρισα ανθρώπους που προσπαθούσαν να κρύψουν πάση θυσία τις κρίσεις πανικού τους.
Γνώρισα ανθρώπους υπέροχους, που κλείνονταν στο σπίτι και στον εαυτό τους επειδή φοβούνταν. Φοβούνταν τα ψυχοσωματικά συμπτώματα αλλά και τα περίεργα βλέμματα του κόσμου.
Γνώρισα ανθρώπους που πάλευαν με τις φοβίες και με τους ψυχαναγκασμούς τους.
Γνώρισα ανθρώπους που τους παίδευαν οι σκέψεις τους, ανθρώπους που τους πολεμούσαν λογισμοί, ανθρώπους που μάχονταν μέρα νύχτα το ίδιο το μυαλό τους.
Με αυτούς τους ανθρώπους δουλέψαμε μαζί. ...
Ένα κορίτσι που αγαπάει τον εαυτό του:
Έχει φιλοδοξίες και στόχους, γιατί πιστεύει στις δυνάμεις του.
Φροντίζει την ψυχική και τη σωματική του υγεία, γιατί είναι φυσικό να προσέχεις αυτόν που αγαπάς.
Αποζητά υγιείς σχέσεις, γιατί πιστεύει ότι αυτό ακριβώς αξίζει.
Είναι χαρούμενο και νιώθει ασφάλεια, γιατί ξέρει πως ο πιο σταθερός φίλος και ικανός σύμμαχος είναι ο εαυτός του.
Βασισμένοι σε επιστημονική έρευνα, αλλά και στην προσωπική εμπειρία που έχουν ως γονείς, οι συγγραφείς του βιβλίου αυτού παρουσιάζουν με απλότητα και
σαφήνεια εφτά βασικά σημεία π...
« Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς να ζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη για αγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται. Όλα αυτά έξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνία είναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές, έντονες ανάγκες που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στον ¨γάμο¨. Ικανοποιούνται όμως ; »
Το βιβλίο αυτό στηρίζεται στη πείρα του συγγραφέα ...