Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η ζωή του κάθε ανθρώπου, είτε μικρού - είτε μεγάλου σε ηλικία, είναι μια ατέλειωτη σειρά από διλήμματα. Να κάνω αυτό ή εκείνο; Και τι θα γίνει αν κάνω αυτό και τι θα γίνει αν κάνω το άλλο;Όταν είμαστε μεγάλοι και ιδιαίτερα όταν ο σωστός δρόμος είναι οφθαλμοφανής, τα πράγματα είναι συνήθως, αλλά όχι πάντα, εύκολα. Με εφόδιο τις γνώσεις και λίγο θάρρος μπορούμε να πάρουμε σχετικά γρήγορα τη σωστή απόφαση. Με τα μικρά παιδιά, όμως, δεν ισχύει το ίδιο πολύ απλά επειδή δεν έχουν ούτε τις γνώσεις, ούτε την εμπειρία για να διαχειριστούν τα προβλήματα που εμφανίζονται μπροστά τους....
Κάθε φορά που ευχόμαστε σε κάποιον «Χρόνια Πολλά», εννοούμε να μπορέσει να μεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο. Κι όμως κάνουμε τα πάντα, όταν αυτό συμβαίνει, για να το κρύψουμε. Δεν το κατάλαβα ποτέ. Εκπαιδευόμαστε από μικρά παιδιά να είμαστε οι πρώτοι που θα κάνουμε κάτι. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα πως το σημαντικό είναι να είσαι ο τελευταίος που κάνει κάτι. Εννοώ, σε χρονική σειρά. Εννοώ, τη στιγμή που εσύ θα είσαι έτοιμος, ανεξάρτητα από την ηλικία σου, να ζήσεις ό,τι κι αν είναι αυτό που μπορεί να γεμίσει την ψυχή σου και να σε κάνει πάλι να ονειρευτείς, να επιθυμήσει...
