Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Σε αυτό το οξυδερκές βιβλίο, ο Brennan υποστηρίζει ότι η δημοκρατία θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα αποτελέσματά της – και τα αποτελέσματα δεν είναι αρκετά καλά. Όπως οι κατηγορούμενοι έχουν δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη, έτσι και οι πολίτες έχουν δικαίωμα σε μια ικανή κυβέρνηση. Η δημοκρατία, όμως, ενισχύει δυστυχώς την κυριαρχία της άγνοιας και του ανορθολογισμού, και βλέπουμε ότι συχνά η ποιότητα διακυβέρνησης που επιφέρει υπολείπεται των προσδοκιών.
Το Εναντίον της Δημοκρατίας δεν είναι απλώς μια προκλητική κριτική ανάλυση της δημοκρατίας και η πρώτη συγκροτημένη υπερ...
Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η νίκη της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας φαινόταν οριστική. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Νέου τύπου αυταρχικά καθεστώτα έκαναν –και κάνουν– την εμφάνισή τους, κάποια μάλιστα διεκδικώντας διευρυμένο ρόλο σε παγκόσμια κλίμακα, μέσω και της υπόσκαψης αντιπάλων όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμμαχοι τους σε αυτές τις βλέψεις τους είναι κάθε είδους ακροδεξιοί και ακροαριστεροί εθνικολαϊκιστές και δημαγωγοί στην Ευρώπη και την Αμερική. Γεγονότα όπως το Brexit και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στ...
Το βιβλίο παρουσιάζει τη σύγχρονη θεωρία για τους θεσμούς, όπως αυτοί έχουν διαμορφωθεί στις φιλελεύθερες δημοκρατίες. Η θεσμική θεωρία χρησιμοποιεί τα εργαλεία της οικονομικής επιστήμης αλλά και άλλων κοινωνικών επιστημών και της ψυχολογίας για να απαντήσει σε ερωτήματα όπως:
- τι είναι το κράτος δικαίου;
- γιατί η οικονομική και η πολιτική εξουσία διαπλέκονται;
- πώς κατορθώνουν μικρές αλλά ισχυρές ομάδες να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στην πλειοψηφία;
- ποιοι θεσμοί είναι απαραίτητοι για οικονομική ανάπτυξη;
- τι είναι οι άτυποι θεσμοί;
- γιατί η ελληνική κρίση ε...
"Η ιδέα για το βιβλίο αυτό γεννήθηκε στα μέσα του 2011, όταν στο φιλόξενο γραφείο της οδού Αραβαντινού συζητώντας την κρίση με τον Πρόεδρο Μητσοτάκη κάναμε την αυθόρμητη σύγκριση της αποτυχημένης πορείας του πρώτου Μνημονίου, με την επιτυχή και άμεση αντιμετώπιση της κρίσης που κληρονομήσαμε την άνοιξη του 1990. Τότε, μέσα σε τρισήμισι μόλις χρόνια, είχαμε διπλασιάσει τα φορολογικά έσοδα, συγκρατήσει τις δαπάνες και μετατρέψει δημοσιονομικό έλλειμμα 17,6 τοις εκατό του ΑΕΠ σε πρωτογενές πλεόνασμα. Κάτι που αποτελεί το άπιαστο όνειρο της χώρας τα τελευταία δέκα χρόνια. Όταν,...
