Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Είναι φανερό ότι πέρα από την στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, και την κατάληψη εδαφών, ο Πούτιν χαράσσει και ένα νέο κόσμο. Απέναντι σ' εκείνον της εξέλιξης, φέρνει ένα κόσμο της κυκλικότητας, που αναγνωρίζει μόνο τον Ηγέτη, περιορίζει ελευθερίες, βρίσκεται συνεχώς σε καθεστώς απειλής. Απέναντι στη μεταπολεμική εξέλιξη της Ευρώπης προτάσσεται ένα αρχέγονο και πρωτογονικό μοντέλο που αντλεί έμπνευση από το παρελθόν....
""" Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια των πολιτικών να εφευρίσκουν λέξεις ανάμεσα στο ναι και το όχι. Όπως τα κορίτσια στους σχολικούς μας έρωτες. Δεν έλεγαν ""δεν μου αρέσεις"", ""δεν σε θέλω"". Έλεγαν κάτι που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ναι και ως όχι. ""Δεν λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο"". ""Δεν είμαι έτοιμη"". Έτσι δεν σε έκαναν εχθρό, σε άφηναν να ελπίζεις και μετά, αν τις έφτυνε ο παιδαράς του συστεγαζόμενου λυκείου, γυρνούσαν σε σένα, που άλλωστε ρητά ποτέ δεν σε είχαν απορρίψει....
"""Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει? Πώς αγκαλιάζει ο ""μπάτσος"" και πώς ο κρατούμενός του? Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ? Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες....
