Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Μια ιστορία για ένα χωριό, ένα τσούρμο παιδιά κι έναν αγριάνθρωπο.
Κάθε καλοκαίρι, μόλις έρχονταν οι αμερικάνες, το τσούρμο παρασυρόταν σε ακόμη μεγαλύτερες σκανταλιές κι αταξίες, κάνοντας το χωριό άνω κάτω. Όμως κανείς δεν περίμενε πως εκείνο τον αύγουστο ένα δωδεκάχρονο κορίτσι από την αθήνα θα προκαλούσε τις αμερικάνες και θα έκανε τα πάντα για ν’ ανακαλύψει πώς χάθηκε πριν από χρόνιαμια κοπέλα. Διακοπές στο χωριό με τη γιαγιά. Κάτω από έναν ήλιο που καίει την πέτραχτίζονται παιδικές φιλίες, γιορτάζεται η ελευθερία και τολμηροί μικροί ντετέκτιβ αποκαλύπτουν μεγάλα μυστικ...
Ο Φούφι, το αρκουμπάκι, δεν ήθελε να πάει σχολείο. Τα άλλα αρκουδάκια δεν ήταν φτιαγμένα από κουμπιά όπως αυτός. Ο Φούφι έκανε παρέα με τον φόβο, τον θυμό, την ανησυχία, το παράπονο, τη στενοχώρια του, ώσπου τρύπωσε μέσα του η χαρά, η περηφάνια κι ο ενθουσιασμός, γιατί χάρισε μερικά από τα κουμπιά του στη Ζιλίντα, την αρκουδίτσα με την πανέμορφη χνουδωτή ροζ γούνα, κι έγινε ο ήρωάς της!
Μια ιστορία για τα συναισθήματα και τη διαφορετικότητα, με την παιχνιδιάρικη ματιά της Ρένας Ρώσση-Ζαΐρη και της μικρής βοηθού της, Κάτιας....
Έχω έναν φίλο, το βιβλίο,
μαζί στη ζέστη, μαζί στο κρύο…
είτε είναι βράδυ, είτε πρωί,
μ’ αυτόν τον φίλο μου είμαι μαζί.
Μόλις τ’ ανοίγω να το διαβάσω
γέφυρα γίνεται για να περάσω…
σε άλλους κόσμους, μακρινούς,
παραμυθένιους ή αληθινούς.
Ένα βιβλίο που συστήνει στα παιδιά τον θαυμαστό
κόσμο του βιβλίου!...
Η μαμά μου… ποτέ δεν έχει πάει για εξερεύνηση μακριά στον Βόρειο Πόλο,
αλλά μετακινεί τον τριθέσιο καναπέ άμα χάσω ένα τουβλάκι ή έναν βόλο.
Ο μπαμπάς μου… ποτέ δε βρήκε για τη ρύπανση κάποια σπουδαία λύση,
αλλά πάει τα σκουπίδια για ανακύκλωση όταν ο κάδος μας γεμίσει.
Οι γονείς μου… δεν είναι σούπερ ήρωες γενναίοι, φοβεροί και τρομεροί,
αλλά είμαι ο δικός τους θησαυρός κι είναι οι δικοί μου θησαυροί....
Ο Μανόλης, πιο πολύ από ο,τιδήποτε άλλο στον κόσμο, θέλει ένα τσίρκο ολόδικό του. Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο! Όταν ζητάει από το φύλακα του ζωολογικού κήπου να του χαρίσει μια καμηλοπάρδαλη, μια καμήλα και μερικούς πιγκουϊνους, ο άκαρδος φύλακας αρνείται. Ο Μανόλης όμως δεν το βάζει κάτω. Παίρνει το δρόμο για την εξοχή, ελπίζοντας να βρει εκεί καμιά τίγρη ή έστω έναν ιπποπόταμο. Όσο και να ψάχνει όμως, ούτε τίγρη καταφέρνει να βρει, ούτε ιπποπόταμο! Περίλυπος, κάθεται στην άκρη του δρόμου και βάζει τα κλάματα. Και τότε απίστευτα, παράξενα και πρωτόγνωρα πλάσματα αρχίζουν...
