Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο βασίλειο των Μοιρολατρών κυβερνούσε για πολλές δεκαετίες ο βασιλιάς Συνετός. Όταν παρέλαβε τον θρόνο ο γιος του, ο Αστόχαστος, σιγά σιγά τα πάντα ρήμαξαν, καθώς, ο ίδιος και η γυναίκα του η Παλάβω ενδιαφέρονταν μόνο για τους εαυτούς τους αντί να νοιάζονται για το καλό των κατοίκων του βασιλείου. Μέχρι και τα παιδιά του, ο Συνετός Β΄ και η Ειρηνούλα, έφυγαν επειδή δεν άντεχαν να ζουν έτσι και περιπλανήθηκαν ώσπου συνάντησαν τη κυρα-Φρόνηση και την κόρη της, τη Γνώση. Με τη βοήθειά τους ανέλαβαν να περισώσουν το βασίλειο και να αντιμετωπίσουν τον εχθρικό, γειτονικό στρατό...
Όταν η Κυβέλη φτάνει στη Χίο για τις καλοκαιρινές διακοπές της και ξανασυναντά την καλύτερή της φίλη, την Ισιδώρα, παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν: συναντά τον συνομήλικό τους Χριστόφορο Κολόμβο, που λέει πως είναι απόγονος του Ιταλού εξερευνητή, ξαναβλέπει τις περίεργες, ηλικιωμένες θείες της φιλενάδας της και γίνεται ένας δυνατός σεισμός στο νησί.
?Ποιος όμως είναι ο μυστηριώδης άνδρας με τα μαύρα γυαλιά που τις επισκέπτεται; Τι θα ανακαλύψουν τα τρία παιδιά στο υπόγειο του σπιτιού; Τι ρόλο έπαιξε η χρονολογία «1957» στις ζωές όλων τους;
?
Θα καταφέρουν άραγε να...
Το αγόρι είναι το αγόρι, και το κορίτσι είναι το κορίτσι, και είναι καλοκαίρι, και είναι στο νησί, και οι δυο τους είναι δώδεκα χρονών. Και δεν θέλουν να ξέρουν, δεν θέλουν να σκέφτονται, δεν θέλουν τίποτε μα τίποτε άλλο από τον κόσμο, και από τη ζωή, και από τους άλλους. Τίποτε. Θέλουν μόνο να σκαρφαλώνουν στους βράχους και να πλατσουρίζουν στα νερά. Θέλουν να γεμίζει το δέρμα τους αλάτι, και τα μαλλιά τους άμμο. Και στα δάχτυλά τους να στάζει ζουμί από καρπούζι. Γιατί είναι ωραίο να είσαι αγόρι εκεί, στα δώδεκά σου, και είναι ωραίο να είσαι κορίτσι, πάλι στα δώδεκά σου. Ε...
Μία γρουσούζικη σφραγίδα τρομάζει όλους εκτός από εμένα που δεν υπολογίζω κατάρες και φαντάσματα.
Επιτέλους ένα μυστήριο του επιπέδου μου: Αυτοκρατορικό!
...
Ένας ακαταμάχητος νέος φίλος ήρθε για να μείνει! Ο Αϊνστάιν ο Πιγκουίνος είναι ένας χαρακτήρας που θα σας μείνει αξέχαστος. Η απίστευτα αστεία και τρυφερή ιστορία του θα γίνει κλασική, ιδανική να την απολαύσει ολόκληρη η οικογένεια. Ετοιμαστείτε να υποδεχτείτε τον πιο ασυνήθιστο, τον πιο καταπληκτικό πιγκουίνο στο σπίτι σας.
Η κυρία Στιούαρτ έσκυψε να κοιτάξει τον πιγκουίνο.
«Κι εσείς, κύριε Πιγκουίνε, μπορείτε να έρθετε και να μείνετε μαζί μας όποτε θέλετε.
Οι πιγκουίνοι είναι πάντα ευπρόσδεκτοι στο σπίτι μας…»...
"Με λένε Όμηρο και είμαι μόλις 10 χρονών. Θέλω να μεγαλώσω για να μπορώ να πω όλα όσα σκέφτομαι. Είναι τόσο πολλά: από την αγάπη που έχω για τους παππούδες μου μέχρι την έντονη και όλο γλύκα σχέση με τον αδελφό μου αλλά και για τη δασκάλα μου που με έκανε να αγαπήσω το σχολείο λίγο παραπάνω... Έχω πολλές απορίες και ανησυχίες, νιώθω συχνά μπερδεμένος ακόμα και με τους κοντινούς μου ανθρώπους!...
Η ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΕΡΑΣΜΟΥΣ!
ΟΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΥΡΕΤΩΔΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΦΑΡΣΕΣ ΚΑΙ... ΓΚΑΦΕΣ!
ΟΠΩΣ Η ΧΛΑΠΑΤΣΑ ΣΤΟ ΤΑΒΑΝΙ, Ο ΛΟΧΑΓΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΤΙ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΤΑ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ...
...Ο ΓΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ, ΤΟ ΜΠΟΥΓΕΛΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΤΑΤΟΥΑΖ!
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ ΠΟΛΥ.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΚΟΜΙΚ ΟΥΤΕ ΣΚΕΤΟ ΒΙΒΛΙΟ... ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ!!!...
Ο Παναγιώτης, ένας πολυμαθής νεαρός και εκκολαπτόμενος αρχαιολόγος, μετακομίζει με τους γονείς του στον Βόλο και εγγράφεται στην πρώτη γυμνασίου. Στο σχολείο θα γνωρίσει δύο κολλητές φίλες, τη Μελίσσα και την Έρση. Σιγά σιγά ο Παναγιώτης θα ενσωματωθεί στην παρέα των συμμαθητών του και έξω από το σχολείο. Στη συντροφιά τους, εκτός από τα δύο κορίτσια, είναι και η Αλκμήνη, ο Ηλίας, ο Χρήστος, ο Νίκος και ο μικρός Παύλος.
Η παρέα μπλέκεται σε μία ιστορία μυστηρίου με αφορμή το «στοιχειωμένο» –κατά τα λεγόμενα– σπίτι της γειτονιάς, όπου τα παιδιά συχνάζουν καθημερινά, παίζον...
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΤΟΥ
Με το βιβλίο αυτό, που είναι το πρώτο της ομώνυμης σειράς, η συγγραφέας ανοίγει δύο «μέτωπα» με σύγχρονες πληγές της κοινωνίας μας: Από τη μια πλευρά αντικρούει τον ρατσισμό και την ξενοφοβία και από την άλλη υπενθυμίζει το χρέος όλων μας απέναντι στο περιβάλλον και στα πλάσματά του. Ο Ιβάν, ένα παιδί της προσφυγιάς, φτάνει στη νέα πατρίδα, την Ελλάδα, με σύντροφο ένα σκύλο, τον Πρίγκιπα, δώρο του παππού του που έμεινε πίσω.
Οι πρώτες εντυπώσεις τον πληγώνουν, τον απογοητεύουν, αλλά γρήγορα συνειδητοποιεί ...
"Ο μπαμπάς του Αλέξανδρου βλέπει συνέχεια ειδήσεις. Ούτε παίζει μαζί του, ούτε του φτιάχνει τοστάκι, μα ούτε τον αφήνει να δει την αγαπημένη του εκπομπή....
"Ένα περίεργο πουλί χάριζε τα αυγά του σε μια φτωχή γυναίκα για να τα πουλάει στην αγορά και να μπορεί έτσι να ζήσει τα παιδάκια της. Όποτε όμως η γυναίκα θύμωνε, τα αυγά έσπαγαν και από μέσα έβγαιναν άγρια θυμωμένα πουλάκια, που τσιμπούσαν πότε τους άλλους και πότε την ίδια......
"Ήταν μοιραίο να συμβεί... Όλα ξεκίνησαν από το ξεχασμένο ανοιχτό παράθυρο μιας ανθρώπινης κουζίνας. Μια περίεργη μέλισσα τυχαία περνούσε απ’ έξω, μπήκε μέσα και ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα ένα πολύχρωμο πλαστικό λουλούδι-μαγνητάκι που ήταν κολλημένο στο ψυγείο......
"Ο Νίκος Ζαχαρίου γνωρίζει στις διακοπές του μια οικογένεια νεόπλουτων. Το μόνο που επιθυμούν αυτοί οι ανικανοποίητοι άνθρωποι είναι να αγοράσουν οτιδήποτε υπάρχει πάνω στο νησί: τη θάλασσα με τα φύκια της, την ακτή με την άμμο της, τις βάρκες με τους ψαράδες τους. Ο ίδιος μπαίνει στον πειρασμό να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις για να αποκτήσει κάτι που επιθυμούσε. Δέχεται ένα δώρο από τον καινούργιο του φίλο όμως οι γονείς του θα τον υποχρεώσουν να αξιολογήσει ξανά τις ανάγκες του....
Εντελώς ξαφνικά μπήκα στο νοσοκομείο για εγχείρηση και έγινα το πιο... άτακτο περιστατικό! Γιατροί και νοσοκόμοι μπερδεύτηκαν σε άλλο ένα μυστήριο που πρέπει να λύσω. Τι φταίω εγώ; Ας πρόσεχαν!...
Ήταν άνοιξη του 1919 όταν ο μπαμπάς υποσχέθηκε στον Λευτέρη ένα ποδήλατο. Εκείνες τις μέρες ελληνικές σημαίες γέμιζαν τον χάρτη και στόλιζαν τα μπαλκόνια.
«Ήρθαν οι Έλληνες!»
Ο καιρός περνούσε και ο Λευτέρης παρέα με τον φίλο του τον Ασλάν σεργιάνιζαν στην προκυμαία του Και. Σχεδίαζαν ταξίδια κι έκαναν όνειρα για το μέλλον.
Ήταν Σεπτέμβριος του 1922 όταν οι ελληνικές σημαίες κατέβηκαν, τα όνειρα έγιναν εφιάλτες και τα ταξίδια ήταν πλέον χωρίς επιστροφή.
«Αντίο, Σμύρνη»...
