Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα θα βρείτε πλούσια συλλογή σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε όλα τα σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα και τα συγγραφικά διαμάντια της ελληνικής λογοτεχνίας που πρέπει να διαβάσετε. Εξερευνήστε τον κόσμο των χαρακτήρων, των συναισθημάτων και των απροσδόκητων συναντήσεων μέσα από τα εκπληκτικά μυθιστορήματα. Αναζητήστε τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα αγάπης, ταξιδέψτε με την ταξιδιωτική λογοτεχνία και ανατριχιάστε με τη συναρπαστική λογοτεχνία φαντασίας-τρόμου.
Η Όλγα αγαπούσε τη βροχή, όμως η βροχή δεν αγαπούσε εκείνη.
Μια τυχαία μπόρα, ένα τίποτα της φύσης στάθηκε ικανό να αλλάξει τη ζωή, τη σκέψη, τα αισθήματα, αλλά και τον έρωτα, που πήρε και σήκωσε όσα πίστευε για την ύπαρξή του.
Μυστικά και λόγια που δεν λέγονται, γίνονται αγκάθια ριζωμένα μέσα μας.
Όσα δεν λέμε θα κοιμούνται για πάντα στο σκοτάδι, για να ματώνουν και να πονούν.
ΣΧΗΜΑ: 13 x 20 cm | ΣΕΛΙΔΕΣ: 464 | ΕΞΩΦΥΛΛΟ: ΜΑΛΑΚΟ | ISBN: 978-960-19-0945-5 | ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 2022...
"Ένα πανοραμικό πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, με κυρίαρχο στοιχείο το γυναικείο σύμπαν, τα οικογενειακά στεγανά και το βαρύ φορτίο που κληροδοτεί η μια γενιά στην άλλη....
ον μήνα με τα δύο φεγγάρια, όταν λάμπει στον ουρανό το μπλε φεγγάρι, γνέθουν οι Μοίρες το νήμα της ζωής.
Μια τέτοια νύχτα έρχεται στον κόσμο η Μαρουσώ. Έτσι ξεκινάει η περιπέτεια της ζωής της. Μιας ζωής πολυκύμαντης, όπου η νηνεμία έπεται
της καταιγίδας, το φως ακολουθεί το σκοτάδι, και το γέλιο εναλλάσσεται με το κλάμα.
Η ιστορία της Μαρουσώς ξεκινάει το 1830 από τα βάθη της Ανατολίας, στη μακρινή και γοητευτική Καππαδοκία, περνάει από την πολύβουη
Κωνσταντινούπολη και την κοσμοπολίτικη Σμύρνη, τον Βόλο και το Πήλιο, για να φτάσει έως τα αγέρωχα βουνά της ...
"""Εκεί, δίπλα στο αυλάκι, τα ξαδέρφια μου είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο μια φορά, τον είχαν βάλει στο ταψί και χτυπούσαν μια κατσαρόλα με την κουτάλα, σαν τύμπανο, για να χορέψει, αλλά δεν είχε χορέψει και πολύ. Η γιαγιά μου τους φώναζε που χτυπούσαν την κατσαρόλα και θα τη γέμιζαν γούβες, αν δεν έσπαζαν και την κουτάλα από πάνω. Ποιος την άκουγε όμως? Γελούσαν όλοι, γιατί είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο που δεν ήξερε χορό. Είναι πολύ όμορφο ζώο ο σκαντζόχοιρος. Έχει γλυκά μάτια, αφηρημένα, μυτερή μουσούδα με αραιά μουστάκια, και μια μπίλια πολύ μαύρη, ευκίνητη και γυαλιστ...