Σύγχρονη Λογοτεχνία

Δύο γυναίκες. Η Ελληνίδα. Μεγάλη σε ηλικία, ανήμπορη να αυτοεξυπηρετηθεί, αμίλητη και κλεισμένη στον εαυτό της, και, το κυριότερο, με Αλτσχάιμερ. Δεν θυμάται τίποτε πια. Έχει ξεχάσει ποια ήταν, τι έζησε, ποιον και πόσο αγάπησε. Κι αν τη δονούν ακόμη κάποιες εκλάμψεις, σύντομα θα πάψουν κι αυτές… Η Αλβανίδα. Μεσόκοπη, πληγωμένη, προδομένη, αλλά δυνατή και αισιόδοξη ταυτόχρονα, με χιούμορ, με πίστη στη ζωή, με αγάπη για όλο τον κόσμο και κυρίως γι’ αυτήν εδώ τη γυναίκα που τη φροντίζει και της βουρτσίζει κάθε μέρα τα μαλλιά. Και ομιλητική: δεν σταματά να μιλά, και να ...

"""Είναι μια αντίστροφη Οδύσσεια. Οι ήρωές μου δεν επιστρέφουν σε καμία Πηνελόπη. Αντίθετα, παλεύουν να αφήσουν τις εστίες και καθετί οικείο πίσω τους. Να βγουν σε ανοιχτό πέλαγος λαχταρούν, να αναμετρηθούν με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες. Να μαγευτούν από την Κίρκη ονειρεύονται και στο τέλος του δρόμου να βρουν την Καλυψώ...""...