Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Με την απογειωτική γοητεία του παραμυθιού και τη φρεσκάδα του προφορικού λόγου, n Άλκη Ζέη διηγείται πράγματα αληθινά, για τα παιδικά τns χρόνια στη Σάμο και τα υπόλοιπα στην Αθήνα· για τα πρώτα πεζά τns, το κουκλοθέατρο της Περράκη και τον Κλούβιο για τη «Νεανική Φωνή» και τον Κωστή Σκαλιόρα· για τους φίλους και τους συνοδοιπόρους· για την Κατοχή και την Αντίσταση· για την Απελευθέρωση και τον επάρατο Εμφύλιο. […] Βιβλίο για παιδιά ή για μεγάλους; Είναι το ερώτημα που συχνά υποβάλλεται σε κάθε καινούργιο βιβλίο της συγγραφέως. Ένα βιβλίο για όλους, θα έλε...
Η ιστορία: Οι νεαροί ήρωες, ούτε έφηβοι, ούτε άνδρες, με ανησυχίες και αυταπάτες, λίγο ανίδεοι, λίγο αφελείς, αλλά ορμητικοί και ενθουσιώδεις ζουν σε μια εποχή που ναι μεν απαγόρευε πολλά αλλά σκόρπιζε περισσότερες ελπίδες για αλλαγή: Είχαν την αίσθηση ότι η ζωή τους είχε μια διαφάνεια. Αφηγητής είναι ένας νεαρός που περισσότερο παρακολουθεί τους άλλους παρά δρα. Η παρέα θα διαλυθεί λόγω μιας «προδοσίας» ενώ γύρω τους η μεταπολίτευση αλλάζει τα πράγματα. Η εποχή: Χειμώνας 1973 - Τέλος καλοκαιριού 1974. Η ζωή ένα πάρτι: Tα παλαιοπωλεία στη Μασσαλίας και τα παράνομα βιβλία, ο...
«Μαμά, κοίτα, χωρίς χέρια!» φώναξε το κοριτσάκι κι έπεσε από το ποδήλατο. Ξανασηκώθηκε κι έπεσε ξανά. Και ξανά και ξανά. Μέχρι που πέταξε τις βοηθητικές ρόδες και συνέχισε τον δρόμο του.
Έτσι έζησα.
Με γρατζουνισμένα γόνατα πορεύτηκα, μεγάλωσα, πένθησα τους αγαπημένους μου, ερωτεύτηκα, γέλασα πολύ, αγάπησα πολύ, δούλεψα σκληρά, πάλεψα χρόνια ολόκληρα με τους δαίμονές μου. Οι απώλειες των παιδικών χρόνων, ο πρόωρος θάνατος του πατέρα μου, η φυλάκιση της μάνας μου στη Χούντα, τα κλάματα και τα τραύματα των παιδικών μου χρόνων με οδήγησαν στην κατάθλιψη, στις άγρυπνες ...
Εγώ λοιπόν ακολουθούσα µε τον ίδιον πόθον να σπουδάζω, και δεν είχα εις τον νουν µου άλλον συλλογισµόν παρά µόνον τα γράµµατα.
Πολύ λόγος γίνεται (και δικαίως) για τη Μορφωμένη της Tara Westover. Σχεδόν δύο αιώνες νωρίτερα, η αποκαλούμενη «πρώτη Ελληνίδα
πεζογράφος» κατέγραψε σε ένα συγκινητικό αυτοβιογραφικό έργο τη δική της προσπάθεια να «μορφωθεί» και να διαμορφώσει τον εαυτό
της όπως ήθελε.
Χρίστος Κυθρεώτης, συγγραφέας...
Είναι μια βιωματική ιστορία. Όλα είναι αληθινά. Πώς η ζωή ενός ανθρώπου που δεν ξέρεις φωτίζει τη ζωή ενός ανθρώπου που νομίζεις
ότι ξέρεις.
Πόσα δάκρυα είναι κρυμμένα πίσω από ένα γέλιο. Βραδιές, ταξίδια, παραστάσεις, χειροκροτήματα, γέλια, ανάσες, απιστίες, γιατροί-
σωτήρες που εμφανίζονται από το πουθενά σε μια διαδρομή που σου κόβει την ανάσα. Ακριβώς όπως μια μελωδία λίγο πριν γίνει το μουσικό
μοτίβο της πιο σκληρής σκηνής!
Ακριβώς όπως ένα σκοινί γίνεται απότομα θηλιά.
Όλα ήταν αλήθεια και ψέματα μαζί.
Ένα σχιζοφρενικό ασανσέρ συναισθημάτων.
Μέχρι...
Η δικτατορία κράτησε 2651 ηµέρες!
Το βιβλίο αρχίζει την 21η Απριλίου 1967 που η συγγραφέας πήγαινε στη Β΄ Γυµνασίου και τελειώνει στις 24 Ιουλίου 1974 που έπεσε η χούντα και είχε πλέον ενηλικιωθεί. Είναι ένα βιβλίο αναµνήσεων από τη ζωή των νέων εκείνα τα χρόνια, δικών της αναµνήσεων, των συµµαθητών και των µετέπειτα φίλων της. Είναι για όλα εκείνα που σηµάδεψαν τους νέους και τους άλλαξαν, τις καθηµερινές εµπειρίες, την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και τα διεθνή γεγονότα της κάθε χρονιάς που τους επηρέασαν....
