Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο hartorama.gr θα βρείτε τα καλύτερα ελληνικά ιστορικά μυθιστορήματα και δοκίμια, είτε βραβευμένα είτε μη. Αφεθείτε στη μαγεία της ιστορικής αναπαράστασης και ταξιδέψτε σε διαφορετικές εποχές και κουλτούρες μέσα από συναρπαστικές ιστορίες. Αναζητήστε τα πιο συναρπαστικά γεγονότα και προσωπικότητες της ιστορίας, απολαύστε λεπτομερείς αναπαραστάσεις και διεισδύστε στην καρδιά των χαρακτήρων. Εκτός από ιστορικά μυθιστορήματα και δοκίμια, στο Hartorama θα βρείτε επίσης σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα, ταξιδιωτική λογοτεχία, καθώς και βιβλία φαντασίας και τρόμου.
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα τα οποία χρωματίζονται από το παράδοξο, το παιγνιώδες, το παράξενο, το χιουμοριστικό, το πνευματώδες, που φωτίζουν, ωστόσο, με έναν ιδιαίτερο τρόπο την αρχαία ελληνική ζωή και κοινωνία. Με τα παραπάνω συνυφαίνονται κείμενα σχετικά με μεγάλα επιτεύγματα των προγόνων μας, όπως η φιλοσοφική και πολιτική σκέψη, η επιστημονική τους δραστηριότητα, τα γράμματα και οι τέχνες, η οργάνωση της εκπαίδευσης κ.λπ. και αρθρώνονται στις εξής ενότητες:
Ελληνική Μυθολογία - Προϊστορία
Θρησκεία και Μαντεία
Ηγετικές προσωπικότητες
Τυραννία και Τύρα...
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ «ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ»
Στα χρόνια που το Πόρτο Λεόνε, όπως αποκαλούσαν οι Ενετοί τον Πειραιά, αρχίζει να αναδεικνύεται σ’ ένα από τα σηµαντικότερα λιµάνια της Μεσογείου, ο Αντώνης Βαµβακάς χτίζει µια αυτοκρατορία κάτω από την οποία, όπως ήταν η επιθυµία των γονιών του, στεγάζονται όλα τα µέλη της πολυπληθούς οικογένειας.
Για την επίτευξη του στόχου του να δηµιουργήσει το καλύτερο Ποτό στον κόσµο, δεν θα διστάσει να εκµεταλλευτεί όποιον µπορεί να του φανεί χρήσιµος, ούτε να θυσιάσει τις επιθυµίες και τα όνειρα της αφοσιωµένης συµµάχου...
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ «ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ»
Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά.
Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας.
Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε και λύπη, όλοι σταλάξαμε λίγη σκουριά στη ζωή μας.
Σκουριά και χρυσάφι είναι όλα.
Τα Ψαρά και η θυσία των κλεισμένων στο γενοβέζικο Κάστρο. Το ενετικό Νεγρεπόντε, η Χαλκίδα με τα «τρελά νερά», που είναι πια ελληνική. Ο Πειραιάς ανερχόμενο λιμάνι και εμπορικό κέντρο. Η Αθήνα, υπό τη...
Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και να μην πω το αυτονόητο: Είναι πανέμορφη η Πόλη, είναι πανέμορφο το Πέρα. Βαρύ και ασήκωτο το φορτίο που κουβαλούν. Κάθε γωνιά τους έχει και μια ιστορία, κάθε στενό τους έχει το δικό του μυστικό.
Εδώ και αιώνες γράφτηκαν, γράφονται και θα γράφονται διθύραμβοι για το κάλλος της Πόλης, για την αρχοντιά και τη μεγαλοπρέπειά της, για την ιστορία της… Τι μπορεί να προσθέσει κανείς όταν άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων και όλων των τεχνών ζωγράφισαν, τραγούδησαν και έγραψαν για κάθε σπιθαμή της, βάζοντας ο καθένα...
Μέσα σε ένα περιβάλλον δολοπλοκιών, συνωμοσιών και ραδιουργιών, στο οποίο η φιλία, ο έρωτας και η αφοσίωση εναλλάσσονται χωρίς ενδοιασμούς με την έχθρα, την προδοσία και τη σπιουνιά, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β΄ αναδεικνύεται ταυτόχρονα θύτης και θύμα, λατρεμένος ηγέτης και απόβλητος της κοινωνίας, καταφέρνοντας να επανέλθει πανίσχυρος κι εκδικητικός στον θρόνο των προγόνων του, παρότι ακρωτηριασμένος.
Στη δύναμη του ανθρώπινου χαρακτήρα και στη θανάσιμη εμμονή για τη λυσσαλέα επιδίωξη της εξουσίας επικεντρώνεται σε αυτό το τελευταίο συνα-ρπαστικό μυθιστόρημά του Ιουσ...
Ένας ποιητής που τολμά να γράψει στη γλώσσα του λαού κι ένας αριστοκράτης συνθέτης που οραματίζεται δωρεάν μουσική παιδεία για τους συμπολίτες του συναντιούνται και μοιράζονται έναν κοινό σκοπό: να φτιάξουν ποίηση και μουσική για το ελληνικό έθνος. Ο Διονύσιος Σολωμός και ο Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος, που έγραψαν τον Εθνικό μας Ύμνο, ξετυλίγουν το νήμα της ζωής τους και της φιλίας τους στη Ζάκυνθο και στην Κέρκυρα του 19ου αιώνα.
Η αγωνία για την Ελληνική επανάσταση, το όνειρο της ελεύθερης και ανεξάρτητης Ελλάδας, η αγάπη για την τέχνη και την πατρίδα. Ένα ταξίδι σ...
Η Ζωή-Σοφία Παλαιολογίνα, η όμορφη και εύχαρις, η τολμηρή πριγκίπισσα του Βυζαντίου και κληρονόμος όλων των αυτο-κρατορικών τίτλων της Νέας Ρώμης, της ήδη κατακτημένης Κωνσταντινούπολης, της άλλοτε ένδοξης Βασιλεύουσας, θα καταφέρει με την ευφυία και την ετοιμότητά της να γλυτώσει από τις άθλιες μηχανοραφίες του Βατικανού.
Λατρευτή σύζυγος του τσάρου Ιβάν Γ? του Μέγα, θα δημιουργήσει στο πλευρό του το μεγαλείο της Τρίτης Ρώμης, της μεγάλης Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Είναι η πρώτη τσαρίνα της Ιστορίας, γυναίκα με πολιτικό ένστικτο, καλλιεργημένη και διπλωματική. Θα γίνει η...
Είκοσι ένα µυθιστορήµατα σε πολλαπλές ανατυπώσεις. Έξι βιβλία ποιητικής πρόζας. Δύο δοκιµίου (Beckett, Ελύτης). Θεατρικά της έργα έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αµέτρητες συνεργασίες σε εφηµερίδες και περιοδικά. Επίσης, έχει γράψει ποίηση, δώδεκα ποιητικές συλλογές και τον συγκεντρωτικό τόµοΜαζεύω τα υπάρχοντά µου. Βιβλία της έχουν µεταφραστεί και εκδοθεί στα γαλλικά, σουηδικά και αγγλικά και διδάσκονται σε πανεπιστήµια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έξι διδακτορικές εργασίες έχουν γίνει πάνω στα βιβλία της, στα πανεπιστήµια Αθηνών, Πάτρας και Μπάρι. Είναι πτ...
Το Βυζάντιο με τα χίλια χρόνια του είναι ένας κόσμος γεμάτος φασαρία, γεμάτος κίνηση, γεμάτος παράξενα και πλούτη. Θαύματα, μυστήρια,
τραγούδια, γιορτές, μάχες, ιστορίες. Ένας κόσμος γεμάτος χρώματα....
Όλοι έχουν παρατηρήσει στον επί της γης διάβα μιας γυναίκας,
την αδυναμία της στο κάλλος και στο ωραίο – ιδιαίτερα στο δικό της.
Ποιός δεν θέλει να αντιπαλέψει με τον χρόνο και να βγει νικητής ικανοποιώντας τη ματαιοδοξία του;
Και όμως, υπήρξε μια ωραία γυναίκα, που καθυστέρησε τη γήρανσή της, απομακρύνοντάς την
για όσο αργότερα μπορούσε. Και το πέτυχε...
Σας συστήνω λοιπόν τη Ζωή την Πορφυρογέννητη, της δυναστείας των Μακεδόνων,
θυγατέρα του καλοπερασάκια Αύγουστου Κωνσταντίνου Ζ’ και ανεψιά του επίσης αυτοκράτορα Βασιλείου Β’,
του επονομασθέντα και Βου...
«Αναστασιά!»
Το κορίτσι άκουσε τη φωνή της μάνας του από το μαγερειό κι έτρεξε μέσα. «Πού είσαι, μωρή, απρόκοφτη;»
Η κοπελίτσα αναστέναξε. «Έρχομαι, μάνα», μουρμούρισε καλόβολα, δεν ξεσυνεριζόταν της μάνας της τις αυστηρές κουβέντες, τις είχε συνηθίσει και δεν την πείραζαν, κι ακούμπησε την πετσέτα πάνω στο βαρύ ξύλινο τραπέζι, όπου η μάνα μάλαζε σβέλτα και επιδέξια τη βαριά μεγάλη μπάλα της ζύμης.
Αναστασία. Έτσι έλεγαν τη μεγαλύτερη από τις τρεις όμορφες κόρες του παπα-Γιάννη, του Ορθόδοξου παπά του νησιού, σε λίγους μήνες γινόταν δεκατεσσάρων ετών, όμορφη σαν ήλιος φω...