Ελληνική Λογοτεχνία

Aριθμός Βιβλίου: 42 Στη διαδρομή προς τον δικό τους παράδεισο, πρέπει πρώτα να περάσουν από την κόλαση.Η επιμελήτρια εκθέσεων και θεωρητικός Τέχνης Εύα Λιανού ταξιδεύει στη Φλωρεντία μετά την πρόταση της καθηγήτριας Τέχνης και Πολιτισμού Φεντερίκα Μπαρόνε, για να αναλάβει την έκθεση της ιδιωτικής συλλογής του αείμνηστου συζύγου της. Εκεί η Εύα έρχεται αντιμέτωπη με τον δύστροπο και κυνικό γιο του εκλιπόντα, που δεν έχει καμία διάθεση να ασχοληθεί με την τέχνη. Παρά την ψυχρή συμπεριφορά του, ο Αλεσάντρο ντε Λούκα είναι πολύ μυστηριώδης και γοητευτικός για να αγνοή...

Στην αρχή, ο Κάρολος πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού, η Λίλη στην πρώτη· ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία· είναι ο καλύτερος μπαμπάς που μπορεί να έχει κανείς· δεν παραπονιέται ποτέ για τα βάσανά του. Βάσανα έχει· βλέπει όμως πάντα την ηλιόλουστη πλευρά του δρόμου. Η μαμά τους είναι όμορφη (παρά το στραβό εκείνο δόντι), αλλά πίνει πολύ· ουίσκι, καμιά φορά τζιν· ακόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική, όπου ζούσε κάποτε μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τα σκυλιά τους και τα άλογά τους. Ο μπαμπάς αγαπάει τρελά τη μαμά, η...

"""Είναι μια αντίστροφη Οδύσσεια. Οι ήρωές μου δεν επιστρέφουν σε καμία Πηνελόπη. Αντίθετα, παλεύουν να αφήσουν τις εστίες και καθετί οικείο πίσω τους. Να βγουν σε ανοιχτό πέλαγος λαχταρούν, να αναμετρηθούν με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες. Να μαγευτούν από την Κίρκη ονειρεύονται και στο τέλος του δρόμου να βρουν την Καλυψώ...""...