Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Οι ξένοι είναι κίνδυνος. Να εμπιστεύεσαι μόνο τη μαμά και τον μπαμπά. Ο Πιέτρο Τζέρμπερ δεν είναι ένας συνηθισμένος ψυχολόγος. Η ειδικότητά του είναι η ύπνωση και οι ασθενείς του είναι αποκλειστικά και μόνο παιδιά. Συχνά τραυματισμένα, σημαδεμένα από δραματικά γεγονότα ή έχοντας σημαντικές πληροφορίες θαμμένες στην εύθραυστη μνήμη τους, πληροφορίες που χρειάζονται η αστυνομία και οι δικαστές στις έρευνές τους.
Ο Πιέτρο θεωρείται ο καλύτερος σε όλη τη Φλωρεντία, γνωστός και ως ο υπνωτιστής των παιδιών. Όταν δέχεται ένα τηλεφώνημα από την άλλη άκρη του κόσμου, από μια Αυστραλ...
Είναι νύχτα στο λιμάνι της Λισαβόνας.
Το λιγοστό φως των φαναριών ίσα που καταφέρνει να διώχνει εδώ κι εκεί το σκοτάδι. Στις σκιές τρέχει ένας άντρας: αγωνίζεται για τη ζωή του. Το όνομά του είναι Αλφόνς Μόρρο και κρύβει ένα μυστικό· ένα μυστικό που πανίσχυρες δυνάμεις θέλουν να κρατήσουν κρυφό με κάθε κόστος.
Ο διώκτης του τον πλησιάζει. Και τον προλαβαίνει. Όλα τελειώνουν πολύ γρήγορα. Ο Μόρρο πέφτει απ’ την προκυμαία και εξαφανίζεται στα σκοτεινά νερά του ποταμού Τάγου.
Σύντομα το νέο μαθαίνεται· έγινε φόνος. Αλλά μαζί κυκλοφορεί και μια φήμη τρομακτική: πως στα στενά...
Το Εν Ψυχρώ, το κορυφαίο αριστούργημα του Τρούμαν Καπότε, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση όταν πρωτοεκδόθηκε το 1966. Η ατμοσφαιρική αφήγηση –καρπός εντατικής έρευνας– της ζωής της οικογένειας Κλάττερ, στο Χόλκομπ του Κάνσας, και η εναλλαγή με το χρονικό των δύο αντρών (του Ρίτσαρντ Γιουτζίν Χίκοκ και του Πέρρυ Έντουαρντ Σμιθ), οι οποίοι δολοφόνησαν και τα τέσσερα μέλη της οικογένειας το βράδυ της 15ης Νοεμβρίου του 1959, αποτελεί το πρώτο έργο στο ρεύμα της λεγόμενης νέας δημοσιογραφίας. Ο Πέρρυ Σμιθ είναι ένας απ’ τους σπουδαίους «σκοτεινούς» χαρακτήρες της αμερικανικής λογοτεχν...
"... Ακούγοντας το κλειδί να γυρίζει στην κλειδαριά, ο διαρρήκτης σηκώνεται από τον υπολογιστή. καρφώνει το βλέμμα στο πόμολο. Η πόρτα ανοίγει διάπλατα. Σαν αίλουρος ορμάει στη Λορίν, την σπρώχνει με δύναμη στην κουπαστή. Τα κάγκελα της σκάλας διαλύοvrαι κι εκείνη σωριάζεται στο πάτωμα του χολ, μπροστά στα ορθάνοιχτα μάτια του Ρος. Ψυχορραγεί· παράλυτη, με το αγέννητο πλάσμα να χαροπαλεύει στα σωθικά της, ψελλίζει με αγωνία λίγες λέξεις για το κρυπτόγραμμα του Βόινιτς......
