Αστυνομικά-Μυστηρίου

Σκυλιά της βροχής Ο ιδιόρρυθμος αστυνόμος Σον Ντάφι επιστρέφει με μια ιστορία γεμάτη καταιγιστική δράση! Οι Εκδόσεις Οξύ εμπλουτίζουν τη σειρά Crime τους, παρουσιάζοντας το πέμπτο βιβλίο με ήρωα τον αστυνόμο Σον Ντάφι, από τον best-seller Ιρλανδό συγγραφέα Adrian McKinty. Μπέλφαστ, Φεβρουάριος 1987. Για τον Σον Ντάφι φαίνεται πως τα πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ: επώδυνοι χωρισμοί, ροπή προς τις καταχρήσεις, καθήλωση στον βαθμό του αστυνόμου εν μέσω των ιρλανδικών Ταραχών. Κι ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό, μια φέρελπις νεαρή δημοσιογράφος από την Αγγλία βρίσκεται νεκρή μέ...

Όταν ο λαμπερός ελληνικός ήλιος δύει και τη θέση του παίρνει το σκοτάδι της νύχτας, όλα αλλάζουν. Οι σκιές κρύβουν πάθη, ενοχές, δολοπλοκίες και θανατηφόρα μυστικά. Η απεγνωσμένη κραυγή ενός αυτόχειρα θέτει δύο άντρες αντιμέτωπους. Με φόντο την πανέμορφη Πάργα, τη Σύρο και τον Μαραθώνα, ο αρχιφύλακας Λιαδέλης προσπαθεί να ανακαλύψει τα σχέδια και τα κίνητρα ενός κατά συρροή δολοφόνου, που οι εμμονές του τον παρακινούν να διαπράξει τα πιο στυγερά εγκλήματα, φτάνοντας τον αρχιφύλακα να αμφισβητήσει μέχρι και το ίδιο του το μυαλό… Σε αυτήν τη μάχη με τον χρόνο, το φ...

Βρισκόμαστε στο Μπέλφαστ του 1985, την εποχή των Μεγάλων Ταραχών. Ο ντετέκτιβ Σον Ντάφι είναι ένας καθολικός αστυνομικός, στο σώμα της Βασιλικής Χωροφυλακής της Όλστερ και, αυτή τη φορά, διερευνά μια διπλή δολοφονία και μια αυτοκτονία. Αποκατεστημένος στον βαθμό του αστυνόμου, αλλά βουλιάζοντας ολοένα στις καταχρήσεις και την κατατονία, ο ντετέκτιβ έχει να αντιμετωπίσει την επαγγελματική δολοφονία ενός ευκατάστατου μεσήλικου ζευγαριού και την εξαφάνιση του γιου τους. Το κουβάρι θ' αρχίσει να ξετυλίγεται μπροστά του και θα τον φέρει από το Πανεπιστήμιο της Οξφό...

«Η Αμπι μπήκε μέσα στο ασανσέρ και οι πόρτες έκλεισαν με μια τρανταχτή κλαγγή, σαν ήχος από φτυάρι που ισιώνει χαλίκια. Μύρισε την κολόνια κάποιου άλλου, καθώς και το υγρό καθαρισμού με άρωμα λεμόνι. Το ασανσέρ τραντάχτηκε μερικά εκατοστά προς τα πάνω τόσο απότομα, που παραλίγο να χάσει την ισορροπία της και τώρα, όντας πια πολύ αργά για να αλλάξει γνώμη και να βγει έξω, με τους μεταλλικούς τοίχους να την περικλείουν κι έναν μικρό, θολό καθρέφτη να αντανακλά την έκφραση πανικού στο σχεδόν αόρατο πρόσωπό της, βούτηξε απότομα προς τα κάτω. Η Αμπι επρόκειτο να συνειδητοποιήσει...