Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"""Μην κοιτάζεις το δρόμο. Ακολούθησε τον. Αλλά πώς να τον ακολουθήσω και μέχρι πού? Να τον ακολουθήσω σαν αυτούς που έρχονται από την πόλη ή πάνε σ' αυτήν, σαν αυτούς που φεύγουν ή αυτούς που επιστρέφουν, σαν αυτούς που έρχονται να αγοράσουν και να πουλήσουν, σαν αυτούς που έρχονται να δουν και να ακούσουν ή σαν αυτούς που φεύγουν κουρασμένοι απ' όσα είδαν και άκουσαν? Σαν ποιους απ' όλους αυτούς? Ή σαν τι κοινό σε όλους αυτούς? Ή με ποιον άλλο τρόπο διαφορετικό από όλων αυτών?""...
"""Αυτός ο οποίος δεν είναι ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο, δεν είναι επίσης ικανός να σκοτώσει ένα κοτόπουλο. Αντιθέτως, αυτός ο οποίος είναι ικανός να σκοτώσει ένα κοτόπουλο, είναι ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο· το παν είναι να του δοθούν οι εξωτερικές συνθήκες που θα κάνουν ένα συγκεκριμένο άνθρωπο ή τους άλλους ανθρώπους να φαίνονται σαν κοτόπουλα στα μάτια του - δηλαδή οι εξωτερικές συνθήκες όπου συσκοτίζεται όχι το συναίσθημα της ύπαρξης (είναι συσκοτισμένο σ' αυτόν που μπορεί να σκοτώσει), αλλά η έννοια της ταυτότητας μιας άλλης ανθρώπινης ζωής σαν τη δική του (αυ...
"Θαλάσσια κήτη, μικροσκοπικά ζωύφια, θηρία της άγριας φύσης, κακόβουλα φυτά, κι ο άνθρωπος μαζί με το Θεό του σ' έναν αδυσώπητο εμφύλιο πόλεμο, που το μένος και η ορμή του μεταφέρονται σαν απωθημένα ένστικτα που ξεσπούν στον τρόπο γραφής....
Γεννημένος το ’41 ο Χίλμπιγκ θεωρείται μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές φωνές της μεταπολεμικής Γερμανίας. Η σκληρότητα της περιγραφής μιας κοινωνίας που μάχεται με τους πιο σκοτεινούς δαίμονές της, η ωμή, ενίοτε αβάσταχτη αλήθεια των ηρώων του σε συνδυασμό με την παράνοια της καθημερινότητας, κατέταξε τον Χίλμπιχ στους «σκληρούς» συγγραφείς, τον οποίο οι συμπατριώτες του συνήθως απέφευγαν να διαβάσουν.
Σήμερα αποκτά πολυάριθμο και ολοένα και πιο φανατικό κοινό. Ο εφιάλτης είναι πίσω μας, οι ανησυχητικές ομοιότητες με το παρόν μας έλκουν, γιατί μας φωτίζουν, κυρίω...