Σύγχρονη Λογοτεχνία

"""Βράδιαζε. Το ""αποσπασμένο τμήμα"" εξακολουθούσε να διασχίζει τους θαλάμους: γυναικείους αυτή τη φορά. Για να συλλέξουν τα ψηφοδέλτια, γυρνούσαν από κρεβάτι σε κρεβάτι μ' εκείνα τα παραβάν που έπρεπε να μετακινούν κάθε φορά. Δεν είχαν τελειωμό... ""Τελειώσατε, κυρία? Μπορούμε να έρθουμε να μαζέψουμε?"" Η καημενούλα απ' την άλλη μεριά του παραβάν μπορεί και να ψυχορραγούσε. ""Κλείσατε το ψηφοδέλτιο? Ναι?"" Έβγαζαν το παραβάν: Το ψηφοδέλτιο ήταν ακόμη εκεί, διπλωμένο, λευκό ή με μία μουτζούρα, με μερικές μπερδεμένες γραμμές......

Mήπως τελικά είναι οι μικρές ήττες εκείνες που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε; Η πρώτη μικρή γρατζουνιά στην επιφάνεια του καινούριου αυτοκινήτου προκαλεί μεγαλύτερη στενοχώρια από τις βαθύτερες που θα ακολουθήσουν. Η μικρή ακίδα αφαιρείται πιο δύσκολα και συχνά το σκάλισμά της με τη βελόνα δεν ωφελεί, καθώς πρέπει να περιμένουμε να αποβληθεί το ξένο σώμα μαζί με το πύον. Οι μεγάλες ήττες που έρχονται νωρίς, επηρεάζουν την πορεία της ζωής μας. Οι μικρές, αντιθέτως, μπορεί να μη μας αλλάζουν, αλλά μας κατατρέχουν, μας ταλαιπωρούν σαν μικρές ακίδες που δεν φεύγουν ποτέ. Χαμέν...

Η κοινωνία μας δεν ανέχεται πλέον τέτοιες συμπεριφορές, που ανήκουν σε άλλες εποχές", γράφει στο βιβλίο της η συγγραφέας. Ή μήπως όχι; Τον Απρίλιο του 2004 η Ράνια Αλ-Μπαζ, διάσημη τηλεπαρουσιάστρια στη σαουδαραβική τηλεόραση, βρέθηκε βαριά χτυπημένη στο πεζοδρόμιο μπροστά σ' ένα νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε. Την είχε χτυπήσει άγρια ο άντρας της. Τέσσερις μέρες σε κώμα και δεκατρείς επεμβάσεις χρειάστηκαν για να ξαναβρεί τα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Η 29χρονη γυναίκα τόλμησε να σπάσει τη σιωπή της στο βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, όπου η θέση της γυναίκας είναι γενι...