Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Η προσωπική επανάσταση του Μπράιν Τζάκσον, μαζί με την καθυστερημένη εφηβεία του, εκφράζεται στα παιχνίδια γνώσεων: γι αυτόν δεν υπάρχει δύσκολη ερώτηση, με τον ίδιο τρόπο που δεν υπάρχει εύκολη απάντηση... Ο Μπράιαν ξεφεύγει από τα όρια του απλού σπασίκλα, παίρνοντας μέρος στους πιο βαρείς κι ασήκωτους διαγωνισμούς. Είναι ταλέντο στα τεστ, Φωτεινός Παντογνώστης υψηλού επιπέδου, θησαυρός άχρηστων γνώσεων και εντελώς άσχετος εκεί που µετράει, δηλαδή στον έρωτα. Κι όταν έρχεται η στιγµή να µάθει πέντε απλά πραγµατάκια για τις ανθρώπινες σχέσεις, τα κάνει µαντάρα... ή µήπως έ...
"Αναπόσπαστο μέρος όλων των πολιτισμών από τις απαρχές της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, η θρησκεία καθορίζει, άμεσα και έμμεσα, τις ζωές όλων μας, ακόμα και χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Ο A.J. Jacobs, αρχισυντάκτης του περιοδικού ""Esquire"", αποφάσισε να εναγκαλιστεί τις διδαχές του χριστιανισμού, και να ζήσει για έναν ολόκληρο χρόνο τηρώντας κατά γράμμα τις Γραφές. Έτσι, ορκίζεται να ακολουθεί τις Δέκα Εντολές. Να αυξηθεί και να πληθυνθεί. Να αγαπάει το γείτονά του. Αλλά ταυτόχρονα είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει και άλλους, λιγότερους διαφημισμένους, κανόνες, όπως: να μ...
"""Τη μέρα που έπαψε ν' αγαπά τα παιδιά της..."" Έτσι αρχίζει η ιστορία μιας γυναίκας που καταλαβαίνει πως δεν αντέχει πια αυτά που μέχρι τώρα έδιναν νόημα στη ζωή της. Ένας γιος αποφασίζει να μάθει επιτέλους ποιος είναι ο πατέρας του και οργανώνει ένα ταξίδι μαζί του. Με απανωτά ψέματα ένας ερωτευμένος χάνει την αγαπημένη του. Η αλήθεια δεν βοηθά να λύσεις τα δεσμά της παλιάς σου ζωής όταν ο έρωτας σου υπόσχεται μια νέα....
"""Βράδιαζε. Το ""αποσπασμένο τμήμα"" εξακολουθούσε να διασχίζει τους θαλάμους: γυναικείους αυτή τη φορά. Για να συλλέξουν τα ψηφοδέλτια, γυρνούσαν από κρεβάτι σε κρεβάτι μ' εκείνα τα παραβάν που έπρεπε να μετακινούν κάθε φορά. Δεν είχαν τελειωμό... ""Τελειώσατε, κυρία? Μπορούμε να έρθουμε να μαζέψουμε?"" Η καημενούλα απ' την άλλη μεριά του παραβάν μπορεί και να ψυχορραγούσε. ""Κλείσατε το ψηφοδέλτιο? Ναι?"" Έβγαζαν το παραβάν: Το ψηφοδέλτιο ήταν ακόμη εκεί, διπλωμένο, λευκό ή με μία μουτζούρα, με μερικές μπερδεμένες γραμμές......
Ο Robert Walser ενδύεται την περσόνα ενός μαθητή που δεν ζει πια και γράφει για όλα όσα τον απασχολούν αποτυπώνοντας την ομορφιά
σε κάθε της εκδοχή. Η ματιά του στέκεται στις παιχνιδιάρικες φλόγες της πυρκαγιάς, στο νοτισμένο από το γκρίζο πέπλο της βροχής
ελατόδασος, στο μοναχικό λιβάδι στην πλαγιά του βουνού. Λόγος λυρικός, απλός, που ισορροπεί ανάμεσα στην αφέλεια και την ειρωνεία,
στην αδεξιότητα και τη δεξιοτεχνία και που καταπιάνεται με τα μεγάλα θέματα: φιλία, φτώχεια, ανθρωπιά, αγάπη, φύση, μοναξιά....
Mήπως τελικά είναι οι μικρές ήττες εκείνες που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε; Η πρώτη μικρή γρατζουνιά στην επιφάνεια του καινούριου αυτοκινήτου προκαλεί μεγαλύτερη στενοχώρια από τις βαθύτερες που θα ακολουθήσουν. Η μικρή ακίδα αφαιρείται πιο δύσκολα και συχνά το σκάλισμά της με τη βελόνα δεν ωφελεί, καθώς πρέπει να περιμένουμε να αποβληθεί το ξένο σώμα μαζί με το πύον. Οι μεγάλες ήττες που έρχονται νωρίς, επηρεάζουν την πορεία της ζωής μας. Οι μικρές, αντιθέτως, μπορεί να μη μας αλλάζουν, αλλά μας κατατρέχουν, μας ταλαιπωρούν σαν μικρές ακίδες που δεν φεύγουν ποτέ.
Χαμέν...