Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"""Τη μέρα που έπαψε ν' αγαπά τα παιδιά της..."" Έτσι αρχίζει η ιστορία μιας γυναίκας που καταλαβαίνει πως δεν αντέχει πια αυτά που μέχρι τώρα έδιναν νόημα στη ζωή της. Ένας γιος αποφασίζει να μάθει επιτέλους ποιος είναι ο πατέρας του και οργανώνει ένα ταξίδι μαζί του. Με απανωτά ψέματα ένας ερωτευμένος χάνει την αγαπημένη του. Η αλήθεια δεν βοηθά να λύσεις τα δεσμά της παλιάς σου ζωής όταν ο έρωτας σου υπόσχεται μια νέα....
"""Βράδιαζε. Το ""αποσπασμένο τμήμα"" εξακολουθούσε να διασχίζει τους θαλάμους: γυναικείους αυτή τη φορά. Για να συλλέξουν τα ψηφοδέλτια, γυρνούσαν από κρεβάτι σε κρεβάτι μ' εκείνα τα παραβάν που έπρεπε να μετακινούν κάθε φορά. Δεν είχαν τελειωμό... ""Τελειώσατε, κυρία? Μπορούμε να έρθουμε να μαζέψουμε?"" Η καημενούλα απ' την άλλη μεριά του παραβάν μπορεί και να ψυχορραγούσε. ""Κλείσατε το ψηφοδέλτιο? Ναι?"" Έβγαζαν το παραβάν: Το ψηφοδέλτιο ήταν ακόμη εκεί, διπλωμένο, λευκό ή με μία μουτζούρα, με μερικές μπερδεμένες γραμμές......
Ο Robert Walser ενδύεται την περσόνα ενός μαθητή που δεν ζει πια και γράφει για όλα όσα τον απασχολούν αποτυπώνοντας την ομορφιά
σε κάθε της εκδοχή. Η ματιά του στέκεται στις παιχνιδιάρικες φλόγες της πυρκαγιάς, στο νοτισμένο από το γκρίζο πέπλο της βροχής
ελατόδασος, στο μοναχικό λιβάδι στην πλαγιά του βουνού. Λόγος λυρικός, απλός, που ισορροπεί ανάμεσα στην αφέλεια και την ειρωνεία,
στην αδεξιότητα και τη δεξιοτεχνία και που καταπιάνεται με τα μεγάλα θέματα: φιλία, φτώχεια, ανθρωπιά, αγάπη, φύση, μοναξιά....
"""Τώρα καταλαβαίνεις γιατί κάθε γυναίκα λατρεύει έναν φασίστα"", είχε γράψει η Σύλβια Πλαθ. Στη ζωή υπάρχουν παραλλαγές, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον έρωτα. Έτσι και στη ζωή της Ανθώς, μιας αφημένης γυναίκας, μιας παραιτημένης ύπαρξης, υπάρχει η πανταχού παρούσα Ναταλία, η πετυχημένη δημοσιογράφος, η γυναίκα-κυρίαρχος, η παιδική της φίλη που έσερνε τα ""δουλικά"" εδώ κι εκεί, που όλους και όλα τα παρέσερνε στο πέρασμά της....
"Το κείμενο για το ""ντουέντε"" (duende) προέρχεται από την διάλεξη που έδωσε ο Λόρκα τον Οκτώβριο του 1934 στο Μπουένος Άιρες, κατά την διάρκεια της περιοδείας που έκανε τότε στην Λατινική Αμερική. Το κείμενο περιλαμβάνεται στα άπαντα του Λόρκα, που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του. Ο ποιητής δεν το είδε ποτέ δημοσιευμένο....
Τί σόι άνθρωπος ήταν ο Αλ-Μουνταντίτ? Άγιος ή δαίμονας? Ή και τα δύο? (ή τίποτε απ' τα δύο, αν υπήρξε?) Ποιος μπορεί να μας πει? Μήπως κάποιος μυστηριώδης δρ. Ρόζενμπεργκ που δηλώνει ψυχίατρος ενώ όλοι (όλοι? ποιοι?) γνωρίζουν πως στην πραγματικότητα είναι υψηλόβαθμος μασσόνος? Ποιο ρόλο παίζει η νεαρή φοιτήτρια της φιλοσοφικής με το ευαίσθητο νευρικό σύστημα και από πού κι ως πού ένας δικηγοράκος της πεντάρας παριστάνει τον πρωταγωνιστή?...
Mήπως τελικά είναι οι μικρές ήττες εκείνες που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε; Η πρώτη μικρή γρατζουνιά στην επιφάνεια του καινούριου αυτοκινήτου προκαλεί μεγαλύτερη στενοχώρια από τις βαθύτερες που θα ακολουθήσουν. Η μικρή ακίδα αφαιρείται πιο δύσκολα και συχνά το σκάλισμά της με τη βελόνα δεν ωφελεί, καθώς πρέπει να περιμένουμε να αποβληθεί το ξένο σώμα μαζί με το πύον. Οι μεγάλες ήττες που έρχονται νωρίς, επηρεάζουν την πορεία της ζωής μας. Οι μικρές, αντιθέτως, μπορεί να μη μας αλλάζουν, αλλά μας κατατρέχουν, μας ταλαιπωρούν σαν μικρές ακίδες που δεν φεύγουν ποτέ.
Χαμέν...