Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Καλωσήρθατε στην 'Αρτεμη. Την πρώτη πόλη της Σελήνης.
Πληθυσμός 2.000
Κυρίως τουρίστες, κάποιοι κακοποιοί
Η Τζασμίν Μπασάρα δεν έχει καμία όρεξη να γίνει ηρωίδα: θέλει απλά να γίνει πλούσια. Για την ώρα όμως ζει σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της 'Αρτεμης και τα βγάζει πέρα ισορροπώντας διαρκώς στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη νομιμότητα και στην παρανομία.
Έτσι, όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία για μια γερή μπάζα, η Τζαζ την αρπάζει. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα καλό σχέδιο. Α, και η υλοποίησή του φυσικά! Αλλά ακόμα και αν στην τέλεια κομπίνα της η Τζα...
Ένα γκρίζο, παγωµένο αποµεσήµερο, µια νεαρή κοπέλα, η Μαίρη Γέλαν, φτάνει σ’ έναν έρηµο βαλτότοπο κοντά στις ακτές της Κορνουάλης, όπου, µέσα στην ερηµιά, υψώνεται η Ταβέρνα της Τζαµάικας. Ορφανή από γονείς, η Μαίρη νιώθει παγιδευµένη από την πρώτη στιγµή που πατάει το πόδι της σ’ αυτόν τον αφιλόξενο τόπο. Βίαιος, µέθυσος και κακός, ο θείος της, ο Τζος Μέρλιν, έχει µετατρέψει την ταβέρνα του σε άντρο παρανοµίας.
Μάταια η Μαίρη µηχανεύεται τρόπους να δραπετεύσει. Αδυνατώντας να ξεφύγει, βρίσκεται µπλεγµένη, παρά τη θέλησή της, στα εγκληµατικά σχέδια που εξυφαίνονται πίσω ...
Βερολίνο, 1895.
Ένας Έλληνας φοιτητής μαγεύεται από μια νεαρή ηθοποιό. Παρασύρονται σε μια σχέση πάθους με εντελώς απρόσμενη κατάληξη. Διανύοντας μια δραματική περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας θα ζήσουν ριζικά διαφορετικές ζωές. Σε πείσμα της κοινωνίας, της γεωγραφίας και του χρόνου η σχέση τους θα κρατήσει μια ζωή.
Ακροβατώντας μεταξύ μαρτυρίας και μυθοπλασίας το Δεν ήταν μέθη είναι μια ανατομία του πόθου που μεταλλάσσεται και συνάμα η αποτύπωση της ωρίμανσης ενός Έλληνα και Ευρωπαίου πολιτικού....
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΟΝΗΣ ΜΠΟΥΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ποια ήταν; Με ρωτούσαν οι φίλοι μου όταν έμαθαν πως έγραφα ένα βιβλίο για τη Μαρία (Μούρα) Ιγκνάτιεβνα Ζακριέφσκαγια-Μπένκεντορφ-Μπούντμπεργκ. Μια Μάτα Χάρι; Μια Λου Σαλομέ;
Είχε όντως κάτι που θύμιζε και τις δυο τους -τόσο τη διάσημη τυχοδιώκτρια, κατάσκοπο και ηρωίδα του κινηματογράφου, όσο και την κόρη του Ρώσου στρατηγού, της οποίας η γοητεία είχε προσελκύσει τον Νίτσε, τον Ρίλκε και τον Φρόυντ.
Την αποκαλούσαν κοντέσα Ζακριέφσκαγια, κοντέσα Μπένκεντορφ, βαρόνη Μπούνμπεργκ... Είχε καλλιεργήσει ένα θρύλο γύρω από τον εαυτό...
Ο Δάντης είναι καλός κολυµβητής. Ο Άρης δεν είναι. Ο Δάντης έχει ευφράδεια λόγου και σιγουριά για τον εαυτό του. Ο Άρης δυσκολεύεται µε τις λέξεις και δεν έχει καθόλου αυτοπεποίθηση. Ο Δάντης χάνεται στα ποιήµατα.
Ο Άρης χάνεται στις σκέψεις του για τον µεγαλύτερο αδερφό του που βρίσκεται στη φυλακή. Ο Δάντης έχει ανοιχτόχρωµο δέρµα. Τα χαρακτηριστικά του Άρη είναι πολύ πιο σκούρα. Ένα αγόρι όπως ο Δάντης, µε την αισιόδοξη οπτική του για τη ζωή, θα ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που θα µπορούσε να γκρεµίσει τα τείχη που έχει υψώσει γύρω του ο Άρης.
Παρ’ όλ’ αυτά, ε...
Ο ακρωτηριασμός της Δύσης ή Η τραγωδία της Κεντρικής Ευρώπης” δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό Le Debat τον Νοέμβριο του 1983, μεταφράστηκε αμέσως στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, και είχε αντίκτυπο αντιστρόφως ανάλογο με τη συντομία του. Είκοσι σελίδες οι οποίες έδωσαν το έναυσμα για πλημμυρίδα αντιδράσεων, συζητήσεων και πολεμικών, κυρίως από την πλευρά της Γερμανίας και της Ρωσίας. Ενώ στη Δύση συνέβαλαν, σύμφωνα με μια διατύπωση του Ζακ Ρούπνικ, “στην αναδιαμόρφωση του πνευματικού χάρτη της Ευρώπης” πριν από το 1989.
Την εποχή που η Δύση έβλεπε πια την Κεντρ...
Ο έφηβος τη ρώτησε, αυτήν που δεν είχε κλείσει ακόμα τα σαράντα και παρέμενε η ωραία του χωριού και εν ανάγκη και της πόλης,
γιατί δεν είχε προβάλει με κάποιον τρόπο, όχι, με τον δικό της τρόπο, αντίσταση στο Ράιχ των εγκληματιών. Αυτό διατυπώθηκε σαν ερώτηση,
ήταν όμως ψόγος, σκληρός, άγριος, επειδή αφενός ήμουν θρασύς, κυρίως όμως επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω κι επειδή ένιωθα έναν θυμό
που δεν έχει κοπάσει μέχρι σήμερα. Θα μπορούσα να αποπάρω και κάποιον άλλο από την οικογένεια ή και εκτός οικογένειας.
Μόνο που δεν ήξερα ποιόν, κι όλα τα ξεσπάσματά μου είχα...