Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"""Τώρα καταλαβαίνεις γιατί κάθε γυναίκα λατρεύει έναν φασίστα"", είχε γράψει η Σύλβια Πλαθ. Στη ζωή υπάρχουν παραλλαγές, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον έρωτα. Έτσι και στη ζωή της Ανθώς, μιας αφημένης γυναίκας, μιας παραιτημένης ύπαρξης, υπάρχει η πανταχού παρούσα Ναταλία, η πετυχημένη δημοσιογράφος, η γυναίκα-κυρίαρχος, η παιδική της φίλη που έσερνε τα ""δουλικά"" εδώ κι εκεί, που όλους και όλα τα παρέσερνε στο πέρασμά της....
"Το κείμενο για το ""ντουέντε"" (duende) προέρχεται από την διάλεξη που έδωσε ο Λόρκα τον Οκτώβριο του 1934 στο Μπουένος Άιρες, κατά την διάρκεια της περιοδείας που έκανε τότε στην Λατινική Αμερική. Το κείμενο περιλαμβάνεται στα άπαντα του Λόρκα, που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του. Ο ποιητής δεν το είδε ποτέ δημοσιευμένο....
Τί σόι άνθρωπος ήταν ο Αλ-Μουνταντίτ? Άγιος ή δαίμονας? Ή και τα δύο? (ή τίποτε απ' τα δύο, αν υπήρξε?) Ποιος μπορεί να μας πει? Μήπως κάποιος μυστηριώδης δρ. Ρόζενμπεργκ που δηλώνει ψυχίατρος ενώ όλοι (όλοι? ποιοι?) γνωρίζουν πως στην πραγματικότητα είναι υψηλόβαθμος μασσόνος? Ποιο ρόλο παίζει η νεαρή φοιτήτρια της φιλοσοφικής με το ευαίσθητο νευρικό σύστημα και από πού κι ως πού ένας δικηγοράκος της πεντάρας παριστάνει τον πρωταγωνιστή?...
Η Κλαρίσα Πίνκολα Εστές, ως cantadora, «φύλακας παλιών ιστοριών», ψυχαναλύτρια και ακτιβίστρια, γεφυρώνει με μαεστρία τον κόσμο του
απώτατου παρελθόντος με τη σύγχρονη εποχή. Σκοπός της είναι μέσα από παραμύθια, αρχετυπικούς μύθους και ιστορίες διαφορετικών
πολιτισμών να ανασύρει την Άγρια Γυναίκα, την αδάμαστη, που συγγενεύει ψυχικά με τους λύκους. Πρόκειται για ένα γυναικείο
ψυχογράφημα, ένα βιβλίο γιατρικό για τη γυναίκα κάθε εποχής....
Η μεγάλη Ιστορία που σαρώνει τη μικρή ιστορία του καθενός μας. Οι άνθρωποι σαν φύλλα στον άνεμο, σ’ ένα μικρό λογοτεχνικό διαμάντι με
τη βαθιά ανθρωπιά της Irene Nemirovsky, που στριφογύρισε κι αυτή σαν μύγα του φθινοπώρου....
Τη «Φύση Γυμνή» την αφουγκράστηκα. Είναι μια θεολογική αφήγηση: αν ο κόσμος και τα ζώντα πλάσματα είναι δημιουργήματα μιας
θεότητας, τότε αναγκαστικά κάθε αφήγηση είναι το ίδιο....