Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Ο Ολιβιέ Πασάν είναι ένας αστυνόμος πιστός στη Γαλλική Δημοκρατία, όπως οι παλιοί Γιαπωνέζοι πολεμιστές ήταν πιστοί στον σογκούν, τον μεγάλο στρατηγό. Παράτολμος, πεισματάρης, ευθύς και αδιάφθορος, συχνά παρακάμπτει το γράμμα του νόμου και ρίχνεται στη μάχη, ακολουθώντας τον δρόμο του ενστίκτου. Δεν φοβάται τον θάνατο, αλλά μια ζωή φορτωμένη με τύψεις και αχρειότητα....
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΟΝΗΣ ΜΠΟΥΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ποια ήταν; Με ρωτούσαν οι φίλοι μου όταν έμαθαν πως έγραφα ένα βιβλίο για τη Μαρία (Μούρα) Ιγκνάτιεβνα Ζακριέφσκαγια-Μπένκεντορφ-Μπούντμπεργκ. Μια Μάτα Χάρι; Μια Λου Σαλομέ;
Είχε όντως κάτι που θύμιζε και τις δυο τους -τόσο τη διάσημη τυχοδιώκτρια, κατάσκοπο και ηρωίδα του κινηματογράφου, όσο και την κόρη του Ρώσου στρατηγού, της οποίας η γοητεία είχε προσελκύσει τον Νίτσε, τον Ρίλκε και τον Φρόυντ.
Την αποκαλούσαν κοντέσα Ζακριέφσκαγια, κοντέσα Μπένκεντορφ, βαρόνη Μπούνμπεργκ... Είχε καλλιεργήσει ένα θρύλο γύρω από τον εαυτό...
"Ο Λιούις, ένας νεαρός τραπεζίτης της δεκαετίας του 1920, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις τιμές στο Χρηματιστήριο παρά για τις γυναίκες. Ώσπου ερωτεύεται την Ειρήνη Αποστολάτου, γόνο μιας ισχυρής οικογένειας Ελλήνων τραπεζιτών της Τεργέστης. Τι θα απογίνει η αγάπη ανάμεσα σ' αυτούς τους δυο αδίστακτους ανθρώπους των επιχειρήσεων που, παρά το ότι αγαπιούνται, συναγωνίζονται για το ποιος θα αποκτήσει το ορυχείο του Σαν Λουσίντο στη Σικελία, ποιος θα κάνει τις πιο προσοδοφόρες επενδύσεις, ποιος θα κερδίσει στο Χρηματιστήριο? Η αγάπη τούς ενώνει, οι επιχειρήσεις τούς χωρίζουν....
Η Ναζία, λοιπόν, είναι φίλη μου, και από τα Χριστούγεννα μένει μαζί με τον μπαμπά και μ' εμένα επειδή έτσι είναι καλύτερα, και γι' αυτό είναι θετή αδελφή μου, που είναι σαν να ήταν αληθινή αδελφή αλλά χωρίς μετάγγιση αίματος, κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας, μέχρι και τα μυστικά. Έτσι, λοιπόν, στο τέλος μού είπε το πιο χοντρό της μυστικό.
Αμέσως σταύρωσα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου όπως μου είχε δείξει η μαμά, και όταν η Ναζία δε μ' έβλεπε είπα έτσι, πολύ σιγανά:
"Σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους".
Τότε εκείνη μ' έπιασε απ' το χέρι, άνοιξε τ...