Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Ο Ολιβιέ Πασάν είναι ένας αστυνόμος πιστός στη Γαλλική Δημοκρατία, όπως οι παλιοί Γιαπωνέζοι πολεμιστές ήταν πιστοί στον σογκούν, τον μεγάλο στρατηγό. Παράτολμος, πεισματάρης, ευθύς και αδιάφθορος, συχνά παρακάμπτει το γράμμα του νόμου και ρίχνεται στη μάχη, ακολουθώντας τον δρόμο του ενστίκτου. Δεν φοβάται τον θάνατο, αλλά μια ζωή φορτωμένη με τύψεις και αχρειότητα....
Το Σπίτι του Πιρανέζι δεν είναι ένα απλό σπίτι: ατελείωτοι διάδρομοι, άπειρες αίθουσες, χιλιάδες αγάλματα, το καθένα διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Τα ανώτερα επίπεδα καλύπτονται με σύννεφα κι ένας ολόκληρος ωκεανός πλημμυρίζει τακτικά τις κατώτερες αίθουσες του λαβυρινθώδους Σπιτιού. Αλλά ο Πιρανέζι δεν αποθαρρύνεται: παρατηρώντας μεθοδικά την παλίρροια μετρά, με βάση την περιοδικότητά της, τον χρόνο. Έργο του είναι να εξερευνά ακούραστα τον λαβύρινθο του Σπιτιού και να καταγράφει το περιεχόμενό του. Είναι το έργο ζωής του. Αλλά δεν είναι ο μοναδικός άνθρωπος στο Σπίτι, υπάρ...
Όλοι ξέρουν τους Daisy Jones and the Six. Οι δίσκοι τους έπαιζαν σε όλα τα πικάπ, οι συναυλίες τους γέμιζαν στάδια σε ολόκληρη της Αμερική και ο ήχος τους σηματοδότησε τη δεκαετία του ’70. Και ξαφνικά, στις 12 Ιουλίου του 1979, στο απόγειο της δόξας τους, το συγκρότημα ανακοίνωσε τη διάλυση του. Κανένας δεν έχει μάθει το γιατί μέχρι και σήμερα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν η Ντέιζι Τζόουνς ανέβηκε ξυπόλητη στη σκηνή του Whisky, κάτι φαίνεται να είχε αλλάξει στην μπάντα…Εδώ θα βρείτε την ιστορία της απίστευτης ανόδου και πτώσης των Daisy Jones and the Six.Φιλοδοξίες, επιθυ...
Βερολίνο, 1895.
Ένας Έλληνας φοιτητής μαγεύεται από μια νεαρή ηθοποιό. Παρασύρονται σε μια σχέση πάθους με εντελώς απρόσμενη κατάληξη. Διανύοντας μια δραματική περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας θα ζήσουν ριζικά διαφορετικές ζωές. Σε πείσμα της κοινωνίας, της γεωγραφίας και του χρόνου η σχέση τους θα κρατήσει μια ζωή.
Ακροβατώντας μεταξύ μαρτυρίας και μυθοπλασίας το Δεν ήταν μέθη είναι μια ανατομία του πόθου που μεταλλάσσεται και συνάμα η αποτύπωση της ωρίμανσης ενός Έλληνα και Ευρωπαίου πολιτικού....
Ο ακρωτηριασμός της Δύσης ή Η τραγωδία της Κεντρικής Ευρώπης” δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό Le Debat τον Νοέμβριο του 1983, μεταφράστηκε αμέσως στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, και είχε αντίκτυπο αντιστρόφως ανάλογο με τη συντομία του. Είκοσι σελίδες οι οποίες έδωσαν το έναυσμα για πλημμυρίδα αντιδράσεων, συζητήσεων και πολεμικών, κυρίως από την πλευρά της Γερμανίας και της Ρωσίας. Ενώ στη Δύση συνέβαλαν, σύμφωνα με μια διατύπωση του Ζακ Ρούπνικ, “στην αναδιαμόρφωση του πνευματικού χάρτη της Ευρώπης” πριν από το 1989.
Την εποχή που η Δύση έβλεπε πια την Κεντρ...
Ένα παιδικό βιβλίο για την Μπίρα;
Ναι, είτε το πιστεύετε είτε όχι· αλλά το "Μπι όπως Μπίρα" είναι επίσης και ένα βιβλίο για μεγάλους· και, βέβαια, έχετε υπόψη σας ότι είναι ένα έργο του αντικομφορμιστή συγγραφέα Τομ Ρόμπινς, που φημίζεται διεθνώς για την ικανότητά του να διαφωτίζει σοβαρά αλλά και να ψυχαγωγεί κωμικά.
Mια φορά κι έναν καιρό (πάνω κάτω τώρα) υπήρχε ένας πλανήτης (τι θα λέγατε γι' αυτόν εδώ;) που οι κάτοικοί του κατανάλωναν τριάντα έξι δισεκατομμύρια γαλόνια μπίρα τον χρόνο (είναι γεγονός, μπορείτε να το δείτε και στο Google). Ανάμεσα σ' αυτούς που ...
"Ο Λιούις, ένας νεαρός τραπεζίτης της δεκαετίας του 1920, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις τιμές στο Χρηματιστήριο παρά για τις γυναίκες. Ώσπου ερωτεύεται την Ειρήνη Αποστολάτου, γόνο μιας ισχυρής οικογένειας Ελλήνων τραπεζιτών της Τεργέστης. Τι θα απογίνει η αγάπη ανάμεσα σ' αυτούς τους δυο αδίστακτους ανθρώπους των επιχειρήσεων που, παρά το ότι αγαπιούνται, συναγωνίζονται για το ποιος θα αποκτήσει το ορυχείο του Σαν Λουσίντο στη Σικελία, ποιος θα κάνει τις πιο προσοδοφόρες επενδύσεις, ποιος θα κερδίσει στο Χρηματιστήριο? Η αγάπη τούς ενώνει, οι επιχειρήσεις τούς χωρίζουν....
Ο έφηβος τη ρώτησε, αυτήν που δεν είχε κλείσει ακόμα τα σαράντα και παρέμενε η ωραία του χωριού και εν ανάγκη και της πόλης,
γιατί δεν είχε προβάλει με κάποιον τρόπο, όχι, με τον δικό της τρόπο, αντίσταση στο Ράιχ των εγκληματιών. Αυτό διατυπώθηκε σαν ερώτηση,
ήταν όμως ψόγος, σκληρός, άγριος, επειδή αφενός ήμουν θρασύς, κυρίως όμως επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω κι επειδή ένιωθα έναν θυμό
που δεν έχει κοπάσει μέχρι σήμερα. Θα μπορούσα να αποπάρω και κάποιον άλλο από την οικογένεια ή και εκτός οικογένειας.
Μόνο που δεν ήξερα ποιόν, κι όλα τα ξεσπάσματά μου είχα...