Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο μυθιστόρημα του Μαργκώ, η μανταρίστρα ο Fougeret de Monbron εφαρμόζει τη μέθοδο που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει
«ωμότητα του κοινωνικού λιμπερτινισμού». Δίχως προκαταλήψεις, δίχως κομψές ερωτικές περιπτύξεις, αλλά με απερίγραπτο σαρκασμό,
γυρίζει το νόμισμα από την άλλη όψη.Η Μαργκώ, όπως και κάθε αξιοπρεπής λιμπερτίνος, γνωρίζει όλες τις στάσεις του Αρετίνου
και όλες τις διαβαθμίσεις της ηδονής: «Αυτό που φαίνεται απίθανο, σχεδόν ακατόρθωτο είναι πως, δίχως να πάρει ανάσα με έκανε τρεις
φορές απανωτά, να νιώσω τις χαρές του παραδείσου του Μωάμεθ», λέει σχο...
"Όλη τη διάρκεια της χρονιάς, το παζάρι είναι ένας απέραντος λασπότοπος, για τον απλούστατο λόγο ότι οι νοικοκυρές πηγαίνουν και πετούν εκεί τα απόνερά τους. Τα σπίτια δεν στέκουν ίσια, έχουν σχεδόν βουλιάξει, κάτω από τις πρόχειρα μερεμετισμένες στέγες τους. Τα παράθυρα είναι φραγμένα με παλιόπανα και πετσιά από γελαδόφουσκες. Στα φτωχόσπιτα, το δάπεδο είναι από χώμα, και δεν υπάρχει ούτε καμινάδα. Ο καπνός της σόμπας βγαίνει από μια τρύπα της σκεπής. Οι γυναίκες παντρεύονται στα δεκατέσσερα ή στα δεκαπέντε τους και οι απανωτές γέννες τις γερνάνε πρόωρα. Στο Κρέσεφ, οι τσα...