Σύγχρονη Λογοτεχνία

Στο μυθιστόρημα του Μαργκώ, η μανταρίστρα ο Fougeret de Monbron εφαρμόζει τη μέθοδο που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «ωμότητα του κοινωνικού λιμπερτινισμού». Δίχως προκαταλήψεις, δίχως κομψές ερωτικές περιπτύξεις, αλλά με απερίγραπτο σαρκασμό, γυρίζει το νόμισμα από την άλλη όψη.Η Μαργκώ, όπως και κάθε αξιοπρεπής λιμπερτίνος, γνωρίζει όλες τις στάσεις του Αρετίνου και όλες τις διαβαθμίσεις της ηδονής: «Αυτό που φαίνεται απίθανο, σχεδόν ακατόρθωτο είναι πως, δίχως να πάρει ανάσα με έκανε τρεις φορές απανωτά, να νιώσω τις χαρές του παραδείσου του Μωάμεθ», λέει σχο...

"Ιανουάριος του 1993 και η Βομβάη βρίσκεται στα πρόθυρα του διχασμού, συγκλονισμένη από ρατσιστικές βιαιότητες. Ο δεκάχρονος Σαμντί δεν έχει βγει σχεδόν ποτέ από το ορφανοτροφείο και διατηρεί μια ειδυλλιακή, φανταστική εικόνα για την πόλη... έναν παράδεισο που τον αποκαλεί Καχούνσχα, ""η πόλη χωρίς λύπη"". Όταν το σκάει όμως από το ορφανοτροφείο για να βρει τον χαμένο πατέρα του, πέφτει στο χάος των δρόμων, ολομόναχος, με μοναδικό βιος του το λεκιασμένο με αίμα πανί μέσα στο οποίο τον εγκατέλειψαν μωρό. Στους δρόμους, ο Σαμντί συναντάει δυο αδέρφια, τον Σουμντί και την Γκού...

"Ήταν μια Πέμπτη του Νοέμβρη, μετά την προπόνηση στο Κολυμβητήριο που συνέβη. Το γεγονός με τον κύριο Τρέισι, τον καθηγητή του Ντάρεν στ' αγγλικά....