Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Όταν δημοσιεύτηκε το βιβλίο, το 1949, και λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του από φυματίωση, ο Όργουελ χρειάστηκε
να το υπερασπιστεί στο αριστερό κοινό του ως εξής: "Το πρόσφατο μυθιστόρημά μου ΔΕΝ επιτίθεται στον σοσιαλισμό ή στο Βρετανικό
Εργατικό Κόμμα (του οποίου είμαι υποστηρικτής), αλλά αναδεικνύει τις διαστροφές στις οποίες υπόκειται μια συγκεντρωτική οικονομία και
οι οποίες έχουν εν μέρει πραγματοποιηθεί στον κομμουνισμό και τον φασισμό". ...
Η εφιαλτική ατμόσφαιρα της πολιτικής καχυποψίας, της παρακολούθησης και του φόβου, που εκφράζεται στο Πεθαίν...
"Ο Μίρεκ που αναζητεί τα γράμματα που είχε γράψει στην παλιά ερωμένη του, προσπαθώντας να ελέγξει το παρελθόν του, η Τάμινα που αυτοεξόριστη στη Δύση επιχειρεί να σώσει την εικόνα του νεκρού άντρα της από τη λήθη, ανακαλώντας τα ονόματα που της έδινε, ο χορός του Ελυάρ στον ουρανό πάνω από την Πράγα που στέλνει στην αγχόνη τους πολιτικούς της αντιπάλους, ο Κούντερα που γράφει με ψευδώνυμο ωροσκόπια για να επιζήσει, είναι μερικές από τις διαφορετικές ιστορίες που διασταυρώνονται σ' αυτό το ""μυθιστόρημα για το γέλιο και τη λήθη, για τη λήθη και την Πράγα, για την Πράγα και τ...
"Στη ""Συνάντηση"", άλλο ένα δοκίμιο γραμμένο σαν συναρπαστικό μυθιστόρημα, ο Κούντερα χτίζει το δικό του Πάνθεον, όπου συναντιούνται, όπως σημειώνει, οι σκέψεις του και οι αναμνήσεις του, τα παλιά υπαρξιακά και αισθητικά θέματά του και οι παλιοί του έρωτες, ο Ραμπελαί, ο Γιάνατσεκ, ο Φελλίνι, ο Μαλαπάρτε......
