Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Όταν, το 1931, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το μυθιστόρημα Φάμπιαν του Έριχ Κέστνερ, η εθνικοσοσιαλιστική εφημερίδα Volkischer Beobachter έσπευσε να το χαρακτηρίσει «εκδοτικό σκουπίδι». Ο κριτικός που υπέγραφε το κείμενο ήταν, φυσικά, ανώνυμος και ο χαρακτηρισμός αποτέλεσε, και αποτελεί μέχρι σήμερα, τίτλο τιμής. Άλλωστε, λίγους μόλις μήνες αργότερα, το βιβλίο είχε πουλήσει πάνω από 30.000 αντίτυπα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Κι όμως, το αριστούργημα του Κέστνερ δεν ευτύχησε να παρουσιαστεί στους αναγνώστες, όπως ακριβώς το έγραψε και το παρέδωσε ο ίδιος ο δημιουργός του. ...
"Ο ""Φεντέρ ή ο πλούσιος σύζυγος"", ανολοκλήρωτη νουβέλα του Σταντάλ, γράφεται το 1839, αλλά μένει ανέκδοτη έως το 1855. Το διαζευκτικό του τίτλου λειτουργεί όχι εναλλακτικά αλλά ανταγωνιστικά: ο Φεντέρ ως ενσάρκωση του πάθους (καλλιτεχνικού, ερωτικού) αντιπαρατίθεται στον βαθύπλουτο σύζυγο και στην ποταπότητα του χρήματος. Στο κείμενο συμπυκνώνονται και συνδυάζονται ευρηματικά ορισμένα από τα πάγια θέματα του συγγραφέα (έρωτας, τέχνη, εξουσία, φιλοδοξία για κοινωνική διάκριση), με εμφανή την απομυθευτική πρόθεση....
"Ο ήρωας του διηγήματος του Γκάρσιν κλείνεται σε ένα ψυχιατρικό άσυλο και ανακαλύπτει πως το απόλυτο Κακό βρίσκεται εκεί με τη μορφή τριών κατακόκκινων λουλουδιών που έχουν φυτρώσει στην άκρη του κήπου και μοιάζουν με παπαρούνες. Κι εκείνος δεν θα σταματήσει, είναι διατεθειμένος να θυσιάσει ακόμη και την ίδια του τη ζωή για να τα κόψει και να σκοτώσει, έτσι, το Κακό....
"[...] Ο Μπαρτολομέο Μπελβιντέρο, ο πατέρας του δον Ζουάν, ήταν ένας γέρος ενενήντα χρόνων, που είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ασχολούμενος με εμπορικές επιχειρήσεις. Είχε διασχίσει πολλές φορές τις μυστηριώδεις χώρες της Ανατολής και είχε αποκτήσει τεράστια πλούτη και γνώσεις ακόμη πιο πολύτιμες, έλεγε, απ' το χρυσάφι και τα διαμάντια, στα οποία δεν έδινε πια καμία σημασία, ""Προτιμώ ένα δόντι από ένα ρουμπίνι, και την εξουσία από τη γνώση"" αναφωνούσε κάποιες φορές χαμογελώντας. Σ' αυτό τον καλό πατέρα άρεσε ν' ακούει τον δον Ζουάν να του διηγείται κάποια ν...
Η "Μαύρη Τουλίπα" του Αλέξανδρου Δουμά (πατρός) πρωτοδημοσιεύτηκε το 1850 και έκτοτε καταλαμβάνει ξεχωριστή θέση στα κλασικά έργα της λογοτεχνίας.
Με φόντο την ειδυλλιακή Ολλανδία του 17ου αιώνα, μια περίοδο έντονων πολιτικών ταραχών όπου ο θεσμός της μοναρχίας επανέρχεται στη χώρα, και κεντρικό πρωταγωνιστή τον Κορνήλιο βαν Μπέρλε, έναν ευαίσθητο λάτρη λουλουδιών ο οποίος ανακαλύπτει τη σπάνια μαύρη τουλίπα, ο Δουμάς πλέκει με χάρη και αμεσότητα, απολαυστικές δόσεις λεπτής ειρωνείας και αριστοτεχνικό αφηγηματικό οίστρο μια συναρπαστική πλοκή, όπου η αδικία, η προδοσία...
Αυτή δεν είναι μία ακόμη έκδοση του 1984. Είναι ίσως η καλύτερη που έχει κυκλοφορήσει στη χώρα μας και θα το καταλάβετε από την αρχή, από την στιγμή που θα πιάσετε στα χέρια σας το βιβλίο και θα αγγίξετε το εξώφυλλό του.
Οι Εκδόσεις Οξύ εμπλουτίζουν τη σειρά Οξύ Classics τους, με μία σημαντικότατη προσθήκη, αυτή του πιο γνωστού –ίσως- βιβλίου του Τζορτζ Όργουελ. To 1984 (αρχικός τίτλος: Ο τελευταίος άνθρωπος στην Ευρώπη) ήταν το πρώτο βιβλίο που έγραψε μετά τον θάνατο της γυναίκας του, Αϊλίν, και το μοναδικό μετά την αναγνώρισή του ως σπουδαίο όνομα στον χώρο της πεζογ...
Aρθρα και δοκίμια του Όργουελ για την πολιτική, την κοινωνία και άλλα... δαιμόνια.
Χωρίς αμφιβολία, ένας άγιος πρέπει να αποφεύγει πράγματα όπως το αλκοόλ, το κάπνισμα και ούτω καθεξής, από την άλλη όμως και ένας άνθρωπος πρέπει να αποφεύγει πράγματα όπως η αγιοσύνη.
Επιλέξαμε δέκα χαρακτηριστικά δοκίμια και άρθρα του Τζορτζ Όργουελ και τα συμπεριλάβαμε στην ολοκαίνουρια αυτή έκδοση της σειράς Επίλεκτα!
Είναι παρήγορο να διαβάζεις για γεγονότα που μοιάζουν οικεία και καίρια παρότι συνέβησαν πριν από ογδόντα και πλέον χρόνια -συχνά υπό την απειλητική σκιά του φασισμού πο...