Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Όταν, το 1931, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το μυθιστόρημα Φάμπιαν του Έριχ Κέστνερ, η εθνικοσοσιαλιστική εφημερίδα Volkischer Beobachter έσπευσε να το χαρακτηρίσει «εκδοτικό σκουπίδι». Ο κριτικός που υπέγραφε το κείμενο ήταν, φυσικά, ανώνυμος και ο χαρακτηρισμός αποτέλεσε, και αποτελεί μέχρι σήμερα, τίτλο τιμής. Άλλωστε, λίγους μόλις μήνες αργότερα, το βιβλίο είχε πουλήσει πάνω από 30.000 αντίτυπα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Κι όμως, το αριστούργημα του Κέστνερ δεν ευτύχησε να παρουσιαστεί στους αναγνώστες, όπως ακριβώς το έγραψε και το παρέδωσε ο ίδιος ο δημιουργός του. ...
"Ο ""Φεντέρ ή ο πλούσιος σύζυγος"", ανολοκλήρωτη νουβέλα του Σταντάλ, γράφεται το 1839, αλλά μένει ανέκδοτη έως το 1855. Το διαζευκτικό του τίτλου λειτουργεί όχι εναλλακτικά αλλά ανταγωνιστικά: ο Φεντέρ ως ενσάρκωση του πάθους (καλλιτεχνικού, ερωτικού) αντιπαρατίθεται στον βαθύπλουτο σύζυγο και στην ποταπότητα του χρήματος. Στο κείμενο συμπυκνώνονται και συνδυάζονται ευρηματικά ορισμένα από τα πάγια θέματα του συγγραφέα (έρωτας, τέχνη, εξουσία, φιλοδοξία για κοινωνική διάκριση), με εμφανή την απομυθευτική πρόθεση....
"Ο ήρωας του διηγήματος του Γκάρσιν κλείνεται σε ένα ψυχιατρικό άσυλο και ανακαλύπτει πως το απόλυτο Κακό βρίσκεται εκεί με τη μορφή τριών κατακόκκινων λουλουδιών που έχουν φυτρώσει στην άκρη του κήπου και μοιάζουν με παπαρούνες. Κι εκείνος δεν θα σταματήσει, είναι διατεθειμένος να θυσιάσει ακόμη και την ίδια του τη ζωή για να τα κόψει και να σκοτώσει, έτσι, το Κακό....
"[...] Ο Μπαρτολομέο Μπελβιντέρο, ο πατέρας του δον Ζουάν, ήταν ένας γέρος ενενήντα χρόνων, που είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ασχολούμενος με εμπορικές επιχειρήσεις. Είχε διασχίσει πολλές φορές τις μυστηριώδεις χώρες της Ανατολής και είχε αποκτήσει τεράστια πλούτη και γνώσεις ακόμη πιο πολύτιμες, έλεγε, απ' το χρυσάφι και τα διαμάντια, στα οποία δεν έδινε πια καμία σημασία, ""Προτιμώ ένα δόντι από ένα ρουμπίνι, και την εξουσία από τη γνώση"" αναφωνούσε κάποιες φορές χαμογελώντας. Σ' αυτό τον καλό πατέρα άρεσε ν' ακούει τον δον Ζουάν να του διηγείται κάποια ν...
Η εμβληματική αυτή νουβέλα αφηγείται την αξέχαστη ιστορία του Εγκόρουσκα, ενός εννιάχρονου αγοριού που φεύγει από το σπίτι του προκειμένου να σπουδάσει. Η μητέρα του, που θέλει να τον γράψει στο γυμνάσιο, αποφασίζει να τον στείλει σε μια φίλη της. Όμως ο προορισμός είναι μακρινός και, για να φτάσει εκεί ο μικρός με το ηλιοκαμένο πρόσωπο και τα κλαμένα μάτια, θα πρέπει πρώτα να διασχίσει την απέραντη στέπα, την απλόχωρη καρδιά της ρωσικής υπαίθρου, γεμάτη πολύχρωμες ομορφιές και απρόβλεπτους κινδύνους. Σε τούτη την πορεία, που μοιάζει με πρώτη ενηλικίωση, τον συνοδεύουν ο έμ...
Οι Χείμαρροι της άνοιξης κατέχουν μοναδική θέση στο έργο του Χέμινγουεϊ, γιατί είναι μια ξεκαρδιστική φάρσα. Γραμμένοι με απλές, σύντομες προτάσεις και με επαναλήψεις λέξεων και φράσεων που επιτείνουν το κωμικό στοιχείο, οι Χείμαρροι της άνοιξης αφηγούνται υποτίθεται τις ερωτικές και άλλες περιπέτειες δύο εργατών σε ένα εργοστάσιο που φτιάχνει αντλίες σε μια μικρή πόλη του βορρά, το Πετόσκι, αλλά ουσιαστικά παρωδούν το Μαύρο γέλιο του Σέργουντ Άντερσον, βρίθοντας ταυτόχρονα από σατιρικές αναφορές στον Τζον Ντος Πάσος, τον Σκοτ Φιτζέραλντ, τον Ντ. Χ. Λώρενς, κ.ά. Αν ο Χέμινγ...
"""[...] Ως ""βιβλιοπόντικας"" θυμήθηκα κάποια βιβλία και σκέφθηκα μια εργασία εφικτή για τον ποιητή, που θα ήταν και αξιόλογη και ""διαβαστερή"" (όπως λένε) για τους εκατόν τόσες χιλιάδες αναγνώστες του Φαντάζιο. O περίφημος άγγλος λογοτεχνικός κριτικός Tσαρλς Λαμπ, ο φίλος του Kόλεριτζ, είχε γράψει το Tales from Shakespeare, μαζί με την αδελφή του Mαίρη. Aυτά τα ονομαστά αφηγήματα διδάσκονται ακόμη στα σχολεία. Eίχα στα χέρια μου κι άλλο ένα βιβλίο, πιο ""κοινό"", το ""Plot Outlines of 100 Famous Novels"" του Pόλαντ Γκούντμαν, γραμμένο το 1942 και πολυεκδεδομένο έκτοτε. Π...
"Ένα κορίτσι από μια φτωχή επαρχία του Νότου, που τις νύχτες εκδίδεται στο πάρκο και βρίσκεται με τη ζώνη της αφηγήτριας περασμένη στο λαιμό του: αυτοκτονία ή δολοφονία? Τρεις φοιτητές, που τους ενώνει ο φόβος μπροστά στον παντοδύναμο και πανταχού παρόντα δικτάτορα και που κάποια στιγμή γίνονται αναπόφευκτα θύματά του: παρακολουθούνται, ανακρίνονται, εκβιάζονται, χάνουν τη δουλειά τους και τελικά καταλήγουν άλλοι να αυτοκτονήσουν και άλλοι να φύγουν. Μια νεαρή γυναίκα, που συνεργάζεται με τη Σεκουριτάτε - μια σχέση στον αστερισμό της προδοσίας και του θανάτου. Και, τέλος, η...
"Στην Ιλιάδα παρατηρούμε δύο τρόπους αφήγησης. Ο πρώτος εμφανίζεται όταν ο Όμηρος περιγράφει την ασπίδα του Αχιλλέα: πρόκειται για μια ολοκληρωμένη φόρμα στην οποία ο Ήφαιστος έχει απεικονίσει όλα όσα γνώριζε για μια πόλη, τις γύρω αγροτικές περιοχές, τους πολέμους, τις ειρηνικές της τελετουργίες. Ο άλλος τρόπος εκδηλώνεται όταν ο ποιητής δεν κατορθώνει να πει πόσοι και ποιοι ήταν οι Αχαιοί πολεμιστές: τότε ζητά βοήθεια από τις μούσες αλλά αναγκάζεται να περιοριστεί στον λεγόμενο κατάλογο των πλοίων, ο οποίος ολοκληρώνεται με ένα «και τα λοιπά». Αυτός ο δεύτερος τρόπος πα...
