Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Μετά το βραβευμένο με Booker Μύησις Ταξιδευτού, το συναρπαστικό ταξίδι ενηλικίωσης του Έντμουντ Τάλμποτ συνεχίζεται στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας Ως τα Πέρατα της Γης. Στα μισά του ταξιδιού προς την Αυστραλία το πλοίο όπου επιβαίνει ο νεαρός Έντμουντ καθηλώνεται από την τροπική νηνεμία.
Η ζέστη, η ομίχλη και η ακινησία αρχίζουν να πειράζουν στα νεύρα πλήρωμα και επιβάτες, που αναγκάζονται να συμβιώσουν ο ένας δίπλα στον άλλο στον περιορισμένο χώρο του πλοίου.
Και την ίδια στιγμή μια πηχτή μάζα από πράσινα φύκια σφιχταγκαλιάζει το ταλαιπωρημένο σκαρί…
Ώσπου από την ο...
Η "Μαύρη Τουλίπα" του Αλέξανδρου Δουμά (πατρός) πρωτοδημοσιεύτηκε το 1850 και έκτοτε καταλαμβάνει ξεχωριστή θέση στα κλασικά έργα της λογοτεχνίας.
Με φόντο την ειδυλλιακή Ολλανδία του 17ου αιώνα, μια περίοδο έντονων πολιτικών ταραχών όπου ο θεσμός της μοναρχίας επανέρχεται στη χώρα, και κεντρικό πρωταγωνιστή τον Κορνήλιο βαν Μπέρλε, έναν ευαίσθητο λάτρη λουλουδιών ο οποίος ανακαλύπτει τη σπάνια μαύρη τουλίπα, ο Δουμάς πλέκει με χάρη και αμεσότητα, απολαυστικές δόσεις λεπτής ειρωνείας και αριστοτεχνικό αφηγηματικό οίστρο μια συναρπαστική πλοκή, όπου η αδικία, η προδοσία...
Αυτή δεν είναι μία ακόμη έκδοση του 1984. Είναι ίσως η καλύτερη που έχει κυκλοφορήσει στη χώρα μας και θα το καταλάβετε από την αρχή, από την στιγμή που θα πιάσετε στα χέρια σας το βιβλίο και θα αγγίξετε το εξώφυλλό του.
Οι Εκδόσεις Οξύ εμπλουτίζουν τη σειρά Οξύ Classics τους, με μία σημαντικότατη προσθήκη, αυτή του πιο γνωστού –ίσως- βιβλίου του Τζορτζ Όργουελ. To 1984 (αρχικός τίτλος: Ο τελευταίος άνθρωπος στην Ευρώπη) ήταν το πρώτο βιβλίο που έγραψε μετά τον θάνατο της γυναίκας του, Αϊλίν, και το μοναδικό μετά την αναγνώρισή του ως σπουδαίο όνομα στον χώρο της πεζογ...
1796, σκληροί καιροί για τη Γαλλία.
Επειδή έκλεψε μια φραντζόλα ψωμί, ο Γιάννης Αγιάννης περνάει δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια στη φυλακή.
Μα έπειτα του δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία…
Σώζει ένα κορίτσι, την Κοζέτ, και βρίσκεται στο Παρίσι, στα οδοφράγματα της εξέγερσης του 1832.
Το λογοτεχνικό αριστούργημα του Ουγκό συγκινεί μικρούς και μεγάλους με τους αλησμόνητους χαρακτήρες: τη Φαντίν, τον Μάριο, τον άφοβο Γαβριά, τον τρομερό επιθεωρητή Ιαβέρη, την Κοζέτ και, πάνω απ’ όλα, τον Γιάννη Αγιάννη, που από κατάδικος γίνεται η ενσάρκωση της δικαιοσύνης και του θ...
Ο Σάμι Μάουνττζοϊ, φτωχόπαιδο αγνώστου πατρός, καταφέρνει να γίνει σπουδαίος ζωγράφος και να δει τα έργα του στη Τέιτ Γκάλερι.
Η δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον παρασύρει κι αυτόν και βρίσκεται αιχμάλωτος σ’ ένα ναζιστικό στρατόπεδο, όπου πρώτα τον απειλούν με βασανιστήρια και ύστερα τον κλειδώνουν σ’ ένα ολοσκότεινο κελί.Όταν βγαίνει από το κελί του σαν τον Λάζαρο από τον τάφο, βλέπει την απεραντοσύνη σ’ έναν κόκκο άμμου και την αιωνιότητα σε μία ώρα.Το μαρτύριό του τον μεταμορφώνει κι αρχίζει να επανεξετάζει τη ζωή του και τις επιλογές που τον έκαναν αυτό που είν...
Η Αριήκη πέρασε όλη της τη ζωή υπηρετώντας τον Απόλλωνα. Άσχημο και ατίθασο κορίτσι, ήταν βάρος για τους δικούς της,
που φοβούνταν ότι δεν θα κατάφερναν να την παντρέψουν. Αλλά ο Ιωνίδης, ο αρχιερέας των Δελφών, διέκρινε το χάρισμά της και
την πήρε κοντά του στο μαντείο για να γίνει η Πυθία, η φωνή του Απόλλωνα.
Η Αριήκη είναι πια γριά. Το μαντείο, που κάποτε όριζε τις τύχες του κόσμου, έχει παρακμάσει κι αυτό, όπως όλη η Ελλάδα, που σε λίγο
θα υποταχτεί στους Ρωμαίους. Και οι μηχανορραφίες του Ιωνίδη εναντίον τους φέρνουν απλώς λίγο πιο κοντά την καταστροφή…
...
Ένα αεροπλάνο πέφτει σ’ ένα τροπικό νησί. Οι επιζήσαντες, μικροί μαθητές από την Αγγλία, διαπιστώνουν σύντομα ότι το νησί είναι
ακατοίκητο. Δεν υπάρχουν πουθενά μεγάλοι. Οργανώνονται μόνοι τους, αποκτούν αρχηγό και κανόνες για να επιβιώσουν μέχρι να έρθουν να
τους σώσουν.
Στην αρχή, μοιάζει με ονειρεμένη περιπέτεια. Αλλά τα παιχνίδια της μέρας τα διαδέχονται οι εφιάλτες της νύχτας. Κάποιοι αρχίζουν να
πιστεύουν ότι ένα θηρίο στοιχειώνει το νησί. Λίγο λίγο, ο φόβος και η βία αποσαθρώνουν τη μικρή τους κοινωνία,
τα αγόρια ορμούν χωρίς επιστροφή προς τη βαρβαρότ...
Η Επιστροφή γράφτηκε το 1909 για το λογοτεχνικό περιοδικό Die Neue Rundschau και είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά αφηγήματα του
Έσσε που εκδίδεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.
Πρόκειται για την ιστορία ενός κοσμογυρισμένου άνδρα, επιχειρηματία, που μετά από χρόνια στην Αμερική και στη Ρωσία αποφασίζει να
γυρίσει και να εγκατασταθεί μόνιμα στη γενέθλια πόλη, κάπου στον Μέλανα Δρυμό. Εκεί γίνεται δεκτός με μεγάλο ενθουσιασμό,
κυρίως λόγω της περιουσίας που έχει στο μεταξύ αποκτήσει. Όταν όμως αρχίζει να δείχνει ενδιαφέρον για μια χήρα, η οποία αποτελεί
...
Ορφανή από παιδί, η δεκαοχτάχρονη Τζέιν νιώθει σε όλη της τη ζωή ότι βρίσκεται στο περιθώριο.
Έχει αποκτήσει τις γνώσεις για να γίνει δασκάλα, όμως το μέλλον της στη σκληρή αγγλική κοινωνία διαγράφεται δυσοίωνο.
Αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, θα βρεθεί μπροστά στις πύλες του επιβλητικού Θόρνφιλντ Χολ.
Χωρίς να τον συναντήσει, θα προσληφθεί ως γκουβερνάντα στην υπηρεσία του μυστικοπαθούς Έντουαρντ Ρότσεστερ.
O καιρός περνάει και η Τζέιν γοητεύεται από τον ανήσυχο, ψυχρό αλλά κι ευγενικό κύριο του σπιτιού.
Και καθώς η καρδιά της αρνείται να υπακούσει στη λογική, ...
Στην εποχή της βρετανικής αντιβασιλείας η κυρία Μπένετ καλείται να μεγαλώσει τις πέντε κόρες της.
Μοναδική της φιλοδοξία να τους εξασφαλίσει έναν «καλό» γάμο, κάτι που φαντάζει αδύνατο,
καθώς δεν συγκαταλέγονται στην ανώτερη κοινωνική τάξη και το σπίτι τους στο Χέρντφονσαϊρ ουσιαστικά δεν τους ανήκει.
Η Τζέιν, η Λίζι, η Μαίρη, η Κίτι και η μικρότερη, η Λίντια, έχουν επίγνωση της οικογενειακής κατάστασης,
αλλά ταυτόχρονα έχουν και όνειρα: θέλουν να ανοίξουν τα δικά τους φτερά και όχι να ακολουθήσουν τα σχέδια της μητέρας τους.
Όταν ο εύπορος –και εργένης– κύριος ...
"""Δεν μου αρέσει να είμαι ιδιοκτήτης μισών πραγμάτων, προτιμώ να ανήκω στους εντελώς απόκληρους, ώστε να μου ανήκει τουλάχιστον η ψυχή μου... Δεν θέλω να έχω μέλλον, θέλω να έχω παρόν. Μου φαίνεται πιο αξιόλογο. Μέλλον έχει εκείνος που δεν έχει παρόν, κι αν έχει κανείς παρόν, τότε ξεχνά ακόμα και να σκεφτεί το μέλλον... Στέκομαι ακόμα έξω από την πόρτα της ζωής, χτυπώ και ξαναχτυπώ, αν και όχι με μεγάλο ζήλο, και αφουγκράζομαι γεμάτος αγωνία μήπως έρχεται κανείς να σηκώσει το μάνταλο.""...
"Ο Ιβάν Μπούνιν (Βραβείο Νόμπελ, 1933), σε τούτη τη συλλογή διηγημάτων από ολόκληρη τη συγγραφική διαδρομή του, αποκαλύπτει το ιλιγγιωδώς απέραντο και πολύμορφο ρώσικο τοπίο αγγίζοντάς το ερωτικά. Παντού. Με τον εμμονικό ενθουσιασμό με τον οποίο ο ερωτευμένος ψηλαφίζει πόντο πόντο το σώμα της αγαπημένης του κι ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει περιοχή του, δεν υπάρχει πτυχή του, δεν υπάρχει σημείο του που να μη λειτουργεί ως «ερωτογενής ζώνη». Και την αφυπνίζει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Την κάνει να σκιρτάει, να τανύζεται, να εκδηλώνεται, να επιθυμεί. Η Ρωσία του, η Ρωσία ...