Ξένη Λογοτεχνία

"Παρόλο που ο Μπάροουζ έγραψε το ""Queer"" το 1952, σε μια εποχή που ήδη απολάμβανε κάποιας φήμης, το έργο παρέμεινε ανέκδοτο για περισσότερες από τρεις δεκαετίες επειδή περιέγραφε ξεκάθαρα τον πόθο ενός ομοφυλόφιλου. Με φόντο τη σκοτεινή και βουτηγμένη στη διαφθορά πόλη του Μεξικού της δεκαετίας του '40, το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή του Ουίλιαμ Λι, ενός άντρα που βασανίζεται στην προσπάθειά του να κόψει την ηρωίνη, αλλά και από τον ανεκπλήρωτο ερωτικό του πόθο για έναν άλλο χρήστη. Η αφήγηση είναι διάσπαρτη με ευφυείς κωμικούς μονολόγους που προετοιμάζουν το έδαφος για ...

"""Ηλίθιο"", ""αδέξιο"", ""ανιαρό"", ""σαχλό"", ""αηδιαστικό"", ""βρομερό"", ""γέννημα της λεπρώδους λογοτεχνίας των Γάλλων Decadents"", ""μπουρδολογία"": με τέτοια αβρά λόγια υποδέχτηκε η αγγλική κριτική το ""Πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίυ"". ""Αφήστε το βιβλίο μου, σας παρακαλώ, στην αθανασία που του αξίζει"", απαντούσε χωρίς ίχνος συστολής ο 'Οσκαρ Ουάιλντ. Και είχε δίκιο: ο Ντόριαν Γκραίυ είναι πια εκατόν δέκα ετών και εξακολουθεί να τέρπει, να γοητεύει και να βάζει τους αναγνώστες σε σκέψεις. Έμεινε να συμβολίζει τον πόθο της αιώνιας νιότης και τη χίμαιρα των απολαύσεων ...