Ξένη Λογοτεχνία

Μια γυναίκα στέκεται όρθια, όπως κάθε μέρα, στο μπροστινό δωμάτιο του σπιτιού της, δίπλα στη μεγάλη μπαλκονόπορτα που έχει θέα τον χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων μετά τη Φρίντριχ Στράσε. Η κουρτίνα είναι τραβηγμένη έτσι ώστε να μπορεί να κρύβεται πίσω της και να κρυφοκοιτάζει, με την ψευδαίσθηση ότι δεν γίνεται αντιληπτή. Τώρα όμως συλλαμβάνει τον εαυτό της να διερωτάται πού πήγαν οι τρεις νεαροί άντρες οι οποίοι παραμόνευαν μέσα στο λευκό Βάρτμπουργκ, γιατί χτες βράδυ την είχαν στήσει εκεί έξω μέχρι αργά και σήμερα το πρωί είχαν γίνει καπνός; Ωστόσο, προτού η ίδια προ...

Χιλή, 1986. Ο Αουγούστο Πινοτσέτ, ο μισητός δικτάτορας της χώρας, έχει μάλλον αρχίσει να διαβλέπει το τέλος της κυριαρχίας του. Εκείνη την καθοριστική χρονιά, το Πατριωτικό Μέτωπο Μανουέλ Ροδρίγκες προετοιμάζει μια απόπειρα εναντίον του. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα απόλυτης τρομοκρατίας, στις φτωχογειτονιές της πρωτεύουσας, του Σαντιάγο, που φλέγεται από τις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες, οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες προσπαθούν να κρύψουν τον οπλισμό τους σε ασφαλείς χώρους. Σε μια τέτοια συνοικία, σε μια τέτοια γειτονιά μένει και η Τρελή, ένας μεσήλικος ομοφυλόφιλος που π...

Όταν, το 1931, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το μυθιστόρημα Φάμπιαν του Έριχ Κέστνερ, η εθνικοσοσιαλιστική εφημερίδα Volkischer Beobachter έσπευσε να το χαρακτηρίσει «εκδοτικό σκουπίδι». Ο κριτικός που υπέγραφε το κείμενο ήταν, φυσικά, ανώνυμος και ο χαρακτηρισμός αποτέλεσε, και αποτελεί μέχρι σήμερα, τίτλο τιμής. Άλλωστε, λίγους μόλις μήνες αργότερα, το βιβλίο είχε πουλήσει πάνω από 30.000 αντίτυπα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Κι όμως, το αριστούργημα του Κέστνερ δεν ευτύχησε να παρουσιαστεί στους αναγνώστες, όπως ακριβώς το έγραψε και το παρέδωσε ο ίδιος ο δημιουργός του. ...

"Ο Ιώβ είναι ένα από τα πιο γοητευτικά και συγχρόνως πιο αινιγματικά πρόσωπα της Βίβλου. Πεσμένος πάνω σε έναν σωρό από στάχτες, με το γυμνό του σώμα γεμάτο πληγές, έχοντας χάσει τους δικούς του ανθρώπους και την περιουσία του, γίνεται το σύμβολο του ανθρώπου που καταδικάστηκε αυθαίρετα και αντιτάσσεται μόνος στη θεϊκή δικαιοσύνη....

Ο ήρωας, διακεκριμένος γιατρός, πάσχει από το σύνδρομο Κόρσακοφ, μια γενικευμένη διαταραχή της μνήμης, ένα από τα συμπτώματα της οποίας είναι η μυθοπλασία, δηλαδή η απόπειρα αντιστάθμισης των κενών της μνήμης, μέσω της επινόησης νέων, πειστικών αλλά ψευδών, αναμνήσεων. Εδώ στηρίζει τη δική του μυθοπλασία ο Φορορινό, δίνοντας στον ήρωά του την ευκαιρία να κατασκευάσει τη βιογραφία του. Μπορεί να είναι να πάντα... αλλά όχι ο εαυτός του....