Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα θα βρείτε τη μεγαλύτερη συλλογή online σε έργα της ξένης λογοτεχνίας. Από κλασσικά βιβλία ξένης λογοτεχνίας από γνωστούς συγγραφείς του παρελθόντος ως τις πιο φρέσκιες κυκλοφορίες και τα best seller της ξένης λογοτεχνίας. Στο Hartorama, δίνουμε έμφαση στην κλασική ξένη λογοτεχνία καθώς και τη σύγχρονη ξένη λογοτεχνία, ενισχύοντας την αγάπη για τα λογοτεχνικά αριστουργήματα ανεξαρτήτως εποχής.
"Η Βιέρα Γκραν, η εκπληκτικής ομορφιάς τραγουδίστρια στο γκέτο της Βαρσοβίας στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είναι το ""κρυμμένο"" πρόσωπο στην ιστορία του Βλαντίσλαφ Σπίλμαν, του περίφημου πιανίστα που η ζωή του έγινε έργο από τον Roman Polanski. Ο Σπίλμαν έπαιζε πιάνο σ’ ένα καφέ στο κέντρο του εβραϊκού γκέτο, όπου η Βιέρα Γκραν τραγουδούσε από τον Απρίλιο του 1941 έως την άνοιξη του 1942. Το 1942 η Βιέρα Γκραν κατόρθωσε να διαφύγει από το γκέτο, αφήνοντας πίσω τους δικούς της ανθρώπους....
Όταν ήταν παρών ο Γουίλλομπυ, η Μάριαν δεν είχε μάτια για κανέναν άλλον. Οτιδήποτε έκανε αυτός ήταν σωστό· οτιδήποτε έλεγε ήταν έξυπνο. Κι εκείνος, από την πλευρά του, τις βραδιές που έπαιζαν χαρτιά στο Παρκ, έκλεβε τον εαυτό του και όλους τους άλλους για να την αβαντάρει. Αν η βραδιά ήταν χορευτική, ήταν ο αποκλειστικός σχεδόν καβαλιέρος της, και όταν αναγκάζονταν να χωριστούν για έναν-δύο χορούς, φρόντιζαν να βρίσκονται δίπλα και σπάνια έλεγαν κουβέντα σε οποιονδήποτε άλλον. Η συμπεριφορά αυτή, όπως είναι ευνόητο, τους έκανε επίκεντρο της γενικής θυμηδίας. Αλλά τα γέλια κ...
"""Ηλίθιο"", ""αδέξιο"", ""ανιαρό"", ""σαχλό"", ""αηδιαστικό"", ""βρομερό"", ""γέννημα της λεπρώδους λογοτεχνίας των Γάλλων Decadents"", ""μπουρδολογία"": με τέτοια αβρά λόγια υποδέχτηκε η αγγλική κριτική το ""Πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίυ"". ""Αφήστε το βιβλίο μου, σας παρακαλώ, στην αθανασία που του αξίζει"", απαντούσε χωρίς ίχνος συστολής ο 'Οσκαρ Ουάιλντ. Και είχε δίκιο: ο Ντόριαν Γκραίυ είναι πια εκατόν δέκα ετών και εξακολουθεί να τέρπει, να γοητεύει και να βάζει τους αναγνώστες σε σκέψεις. Έμεινε να συμβολίζει τον πόθο της αιώνιας νιότης και τη χίμαιρα των απολαύσεων ...
"""Διαβάζοντας την επιστολή θα έχεις την ψυχολογική εξήγηση μιας συμπεριφοράς που για τον εξωτερικό παρατηρητή φαίνεται να συνδυάζει την απόλυτη ηλιθιότητα με τη φτηνή ψευτοπαλικαριά....
