Ξένη Λογοτεχνία

Στο κορυφαίο του διήγημα «Τα φραγκοστάφυλα» ο Αντόν Τσέχοφ περιγράφει την αλλοτρίωση του ανθρώπου που εγκλωβίζεται στον εγωκεντρισμό και αδιαφορεί για τον συνάνθρωπό του. Έτσι, αυτοτιμωρείται να μην χαίρεται την αρμονική συνύπαρξη, την αμοιβαία συνδημιουργία, τη μέθεξη της ζωντανής ζωής. Ο ήρωας του διηγήματος, Nικολάι Ιβάνιτς, υπενθυμίζει στον καθένα ότι ανάλογα με τα «φραγκοστάφυλα» που επιθυμεί διαμορφώνεται η ζωή του. Αν τα «φραγκοστάφυλά» του είναι απότοκα φιλαυτίας φιλοδοξίας, φιληδονίας, φιλοχρηματίας τότε θα καταλήξει άταφος νεκρός....

"Ο εντεκάχρονος Γκρέγκορ ξεκινάει για να σώσει τη δίχρονη αδερφή του, που έχει πέσει σε ένα φρεάτιο εξαερισμού στο υπόγειο της πολυκατοικίας τους στη Νέα Υόρκη, και καταλήγει στη σκοτεινή Κατωχώρα, βαθιά κάτω από την πόλη. Εκεί ζουν άνθρωποι σε μια αβέβαιη συνύπαρξη με γιγαντιαίες αράχνες, νυχτερίδες, κατσαρίδες και αρουραίους - όμως η εύθραυστη ειρήνη σε λίγο θα διαλυθεί....