Ξένη Λογοτεχνία

"2ος μ.Χ. Αιώνας: η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επεκτείνεται στη Γηραιά Αλβιόνα, οι λεγεώνες της πολεμούν με τις ντόπιες φυλές των Κελτών στο Νότο και των Πικτών στο Βορρά, τα νέα ήθη συγκρούονται με τα παλιά. Η 9η Λεγεώνα του Ρωμαϊκού Στρατού, η οποία προέλασε πέρα από το εμβληματικό τείχος του Αδριανού στις ομίχλες της Σκοτίας, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς χωρίς ποτέ κανείς να μάθει τι έγινε. Τέσσερις χιλιάδες άντρες χάθηκαν και ο θυρεός τους ατιμάστηκε στα χέρια των εχθρών. Ο νεαρός στρατιώτης Μάρκος θέλει να ανακαλύψει τι απέγινε ο πατέρας του, που ήταν επικεφαλής της λεγεώνας. Έτ...

"Ζεις μια ήσυχη ζωή. Διαβάζεις την εφημερίδα σου, πίνεις μπύρες και βλέπεις ποδόσφαιρο με τους φίλους σου. Σταδιακά, όμως τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν. Σου λένε ότι το καφέ είναι το μόνο αποδεκτό χρώμα: αν έχεις μαύρο σκύλο, να του κάνεις ευθανασία και ν' αποκτήσεις έναν καφέ. Η λέξη ""καφέ"" επιβάλλεται να μπαίνει σε κάθε σου πρόταση. Εκπέμπει μόνο το Ράδιο Kαφέ και κυκλοφορούν μόνο τα Kαφέ Νέα. Απαγορεύονται βιβλία. Αλλά εσύ δεν δίνεις σημασία. Δεν θέλεις μπλεξίματα. Κλείνεις τα μάτια σ' αυτό που συμβαίνει. Δεν συνειδητοποιείς τις ολέθριες συνέπειες που έχει για όλους...

Δώδεκα κλασικοί Γάλλοι συγγραφείς του 18ου και 19ου αιώνα ανθολογούνται και μιλούν για τον έρωτα μέσα από κορυφαία έργα τους. Από την πένα του Τζάκομο Καζανόβα, του Mαρκήσιου ντε Σαντ, του Ντενί Ντιντερό, αλλά και του Ζεράρ ντε Νερβάλ, του Γκυστάβ Φλωμπέρ, του Σταντάλ και άλλων ακόμα, ο έρωτας αναδύεται άλλοτε παιγνιώδης, εφήμερος, ματαιόδοξος, δαιμονικός, κυνικός, άλλοτε παράφορος και καταστροφικός και άλλοτε ανιδιοτελής, αγγελικός, ρομαντικός. Και πάντα ανεξάντλητος, παλλόμενος και ζωντανός....

Η αισθηματική ιστορία "Λευκές νύχτες" είδε το φως της δημοσιότητας το 1848, και είναι ένα από τα πιο ποιητικά έργα του μεγαλου κλασικού. Με φόντο τα κανάλια της Πετρούπολης που τα φωτίζουν οι ανταύγες από τις φωτεινές Λευκές νύχτες του Βορρά, ένας νεαρός υπάλληλος και μια κοπέλα μας παρουσιάζονται από τον συγγραφέα ατόφια αγνοί και καθαροί στην ψυχή, που ζουν και κινούνται σε μια Πετρούπολη που θυμίζει κυρίως Πούσκιν. Και σ' αυτό το μικρό αριστούργημα ο Ντοστογιέφσκι δεν απομακρύνεται από την πραγματικότητα, και παρουσιάζει πάντοτε ολόγυμνη την αλήθεια, για την ...