Ξένη Λογοτεχνία

Τρόμος στο Ντάνγουιτς Χωρίς ο ταξιδιώτης να ξέρει το γιατί, διστάζει να ζητήσει οδηγίες από τις ροζιασμένες, μοναχικές φιγούρες που εμφανίζονται πού και πού στα γκρεμισμένα κεφαλόσκαλα ή στα πετρώδη βοσκοτόπια πάνω στις πλαγιές. Αυτές οι μορφές είναι τόσο σιωπηλές και φευγαλέες που νιώθει κανείς πως έρχεται αντιμέτωπος με κάτι επικίνδυνο, κάτι που καλύτερα να μην έχει καμία σχέση μαζί του. Η κατάθεση του Ράντολφ Κάρτερ Δεν διαστρέβλωσα ούτε προσπάθησα να αποσιωπήσω το παραμικρό κι αν στην κατάθεσή μου εξακολουθούν να υπάρχουν ασάφειες είναι επειδή ένα σκο...

"Ο Ιβάν Μπούνιν (Βραβείο Νόμπελ, 1933), σε τούτη τη συλλογή διηγημάτων από ολόκληρη τη συγγραφική διαδρομή του, αποκαλύπτει το ιλιγγιωδώς απέραντο και πολύμορφο ρώσικο τοπίο αγγίζοντάς το ερωτικά. Παντού. Με τον εμμονικό ενθουσιασμό με τον οποίο ο ερωτευμένος ψηλαφίζει πόντο πόντο το σώμα της αγαπημένης του κι ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει περιοχή του, δεν υπάρχει πτυχή του, δεν υπάρχει σημείο του που να μη λειτουργεί ως «ερωτογενής ζώνη». Και την αφυπνίζει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Την κάνει να σκιρτάει, να τανύζεται, να εκδηλώνεται, να επιθυμεί. Η Ρωσία του, η Ρωσία ...