Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η συνύπαρξη υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητος...Η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά.Η εξασθένησή της κατά κανόνα οφείλεται στον ιό του εγωκεντρισμού,ατομικού ή ομαδικού,που εκδηλώνεται πολύτροπα...Οι αδικίες,η διαφθορά και η φτώχεια δεν έπαψαν να καταστρέφουν την αρμονική συμβίωση της ανθρωπότητος. Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες η βία έχει πάρει νέες ανεξέλεγκτες μορφές, με αποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία.Η ανθρώπινη επιθετικότητα επεκτάθηκε στην εκμετάλλεση,ακόμη και την περιφρόνηση της κτίσεως,με οδυνηρές συνέπειες τόσο για το φυσικό ...
"""... ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να διατηρεί το παρελθόν με την ανάμνηση και να χωρίζεται από το παρελθόν με τη λήθη. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάμνηση και στη λήθη -ανάμεσα στο θυμάμαι και ξεχνώ- είναι ένα δείγμα υγείας, που κάνει δυνατή την πορεία προς το νέο. Όποιος διατηρεί πολλά, μπορεί να γίνουν εμπόδια στο δρόμο του. Αναμνήσεις, τραύματα, συνήθειες του παρελθόντος μπορεί να δηλητηριάζουν το παρόν. Αλλά και ξερίζωμα ολοκληρωτικό από το έδαφος του παρελθόντος οδηγεί άτομα και λαούς στο εσωτερικό κενό, στην απουσία παρόντος και στην απώλεια του μέλλοντος."""...
Θέλω!
Θέλω κι αυτό κι εκείνο και τ’ άλλο.
Αγριεύω κι αγωνίζομαι ολοένα
και περισσότερο.
Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ!
Φτάνω αυτό που θέλω,
μα δεν προλαβαίνω να το χαρώ.
Μαραίνεται η χαρά μου για τ’ άλλο
που δεν έχω ακόμη.
Γίνομαι θηρίο για εκείνο που ζητώ...
Και δυο φορές θηρίο, αν ίσως χάσω
κάτι από όσα έχω!
Η Οσία Σοφία της Κλεισούρας,
που έζησε και ξεπέρασε την απληστία
του κόσμου μας,
κάτι έχει να μας πει!...
Μπες στο νόημα...
Βασισμένο σε διαλόγους νέων
με τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο
Στη μικρή επίγεια ζωή μας προ(σ)καλούμαστε να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις, να κάνουμε επιλογές με αιώνια προοπτική… Το βιβλίο που κρατάς είναι μικρό και ταπεινό. Ωστόσο κάνει λόγο για κάτι άκρως ενδιαφέρον και, συγχρόνως, πολύ ουσιαστικό. Σου προτείνουμε φιλικά να το διαβάσεις με προσοχή. Αν στο τέλος νιώσεις ότι προ(σ)καλείσαι να επιλέξεις, ας μας επιτρέψεις μια ευχή: Να μπεις στο νόημα! Να αγκαλιάσεις το Καινό! Όχι το Κενό. Σε κάθε περίπτωση, η αγάπη του Χριστού θα είναι πάντα μαζί σου…
Ιε...
Πεθερά και νύφη!
Αγαπούν με διαφορετικό τρόπο
τον ίδιο άνδρα.
Ανταγωνίζονται μάταια η μία την άλλη.
Η κακιά πεθερά ήταν κάποτε νύφη.
Κι η ζόρικη νύφη κάποτε θα γίνει πεθερά.
Μπορούν να έχουν ειρήνη μεταξύ τους;
Ο Γέροντας Θαδδαίος ανοίγει
την αγκαλιά του…
Κάτι έχει να πει και στις δυο…...
Οι αληθινές σχέσεις ανατρέπονται. Παίζονται κάθε μέρα κορώνα-γράμματα. Μάθε να γράφεις και να σβήνεις συνεχώς την ιστορία της ζωής σου, δίχως να φοβάσαι τις μουντζούρες και τα λάθη. Να έχει ο άλλος την ανάγκη να γείρει πάνω σου γιατί σε αγάπησε και όχι γιατί ψάχνει κάπου να στηριχτεί. Είναι στιγμές που δεν σου φτάνει το οξυγόνο. Δεν αρκούν οι δυνάμεις σου. Θέλεις ένα φιλί ζωής. Τότε κάπου αρχίζει η σχέση με τον Θεό....
«Ο Χριστός στεφανώνει, συνδέει τους συζύγους,
δανείζει τα χέρια Του, όπως άλλωστε και σ’ όλα τα μυστήρια,
στους ιερείς για την τέλεση του γάμου.
Ο Χριστός συσσωματώνει, συμπνευματίζει,
ιερουργεί το μυστήριο και ευλογεί διά της παρουσίας Του τον γάμο,
όπως τον εν Κανά της Γαλιλαίας».
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Με το Μυστήριο του Γάμου
η Εκκλησία μας απελευθερώνει την αγαπητική δύναμη του ανθρώπου
από την υποταγή της στη βιολογική φθορά.
Ο άνθρωπος μπορεί να ενωθεί με έναν άλλον άνθρωπο
χωρίς να απολέσει την ταυτότητά του.
Το «μαζί» ή το «εμείς» δεν συνιστά α...
Είσαι παράξενος Θεός. Το ξέρεις, έτσι δεν είναι; Πιστεύω ότι Σού το έχουν ξαναπεί. Δεν είμαι ο πρώτος. Και πόσοι ακόμη θα Σ’ το πουν; Άπειροι, μέχρι να πάρεις απόφαση να μας μαζέψεις όλους … Εκεί που οι άνθρωποι νιώθουν περισσότερα από αυτά που λένε. Εκεί που φωνάζει ο ένας τον άλλο «αγάπη μου». Μέχρι τότε, «θα τα ακούς». Ε, φταις και εσύ. Εδώ που τα λέμε, φταις Δεν συμμορφώνεσαι με τους κανόνες μας. Πας κόντρα σε όλα. Στο μυαλό, στο νου, στα σχέδια και τα προγράμματά μας. Μας φεύγεις, μας ξεφεύγεις. Εκεί που νιώθουμε ότι Σε καταλάβαμε, μας οδηγείς στην πλήρη άγνοια. Μας κά...
Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ή μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά, δίχως αμφιβολία,αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού. Έξω από τη χαρά όλα γίνονται δαιμονικά,
μια βαθύτερη διαστροφή κάθε θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και παγίδες. Οι «θρησκευόμενοι» άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη χαρά με υποψία. Ένα αίσθημα ενοχής ή ηθικότητας δεν μας
απελευθερώνει από τον κόσμο και τους πειρασμούς του. Η χαρά είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, όπου καλούμαστε...
