Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Όταν ο σύγχρονος άνθρωπος μιλάει για το θάνατο, εννοεί κάτι που βρίσκεται στο τέρμα της ζωής. Όμως αυτό το αυτονόητο συχνά μας δυσκολεύει να αναρωτηθούμε παραπέρα: Κατά πόσο αυτό που υπάρχει πριν από το θάνατο, είναι ζωή? Πόσο ζωή είναι να βιώνεις τον ""άλλο"" σαν ανταγωνιστή ή σαν απειλή? Πόσο ζωή έχουν τα έργα μας, αν είμαστε όντα με ημερομηνία λήξης? Τι όραμα ζωής φανερώνει το να γεννηθείς σε φάτνη, να βρεθείς σε άξενους τόπους και να καλέσεις σε φιλοξενία αφιλόξενους ανθρώπους?...
"""Πριν από πολλά χρόνια, ένα τεράστιο αστέρι φάνηκε στον ουρανό. Ήταν πολύ μεγάλο! Σαν ένας μικρός ήλιος! Μια δεύτερη ανατολή έγινε εκείνο το γλυκό βράδυ. Το ξεχωριστό εκείνο αστέρι ήλθε και κάθισε πάνω από το στάβλο των ζώων του Ελεάζαρ του πανδοχέα. Εγώ, παιδιά μου, και ο πατέρας σας, μαζί με άλλους τρεις βοσκούς φυλούσαμε σκοπιά για τα θηρία...""...