Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η συνύπαρξη υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητος...Η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά.Η εξασθένησή της κατά κανόνα οφείλεται στον ιό του εγωκεντρισμού,ατομικού ή ομαδικού,που εκδηλώνεται πολύτροπα...Οι αδικίες,η διαφθορά και η φτώχεια δεν έπαψαν να καταστρέφουν την αρμονική συμβίωση της ανθρωπότητος. Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες η βία έχει πάρει νέες ανεξέλεγκτες μορφές, με αποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία.Η ανθρώπινη επιθετικότητα επεκτάθηκε στην εκμετάλλεση,ακόμη και την περιφρόνηση της κτίσεως,με οδυνηρές συνέπειες τόσο για το φυσικό ...
"""... ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να διατηρεί το παρελθόν με την ανάμνηση και να χωρίζεται από το παρελθόν με τη λήθη. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάμνηση και στη λήθη -ανάμεσα στο θυμάμαι και ξεχνώ- είναι ένα δείγμα υγείας, που κάνει δυνατή την πορεία προς το νέο. Όποιος διατηρεί πολλά, μπορεί να γίνουν εμπόδια στο δρόμο του. Αναμνήσεις, τραύματα, συνήθειες του παρελθόντος μπορεί να δηλητηριάζουν το παρόν. Αλλά και ξερίζωμα ολοκληρωτικό από το έδαφος του παρελθόντος οδηγεί άτομα και λαούς στο εσωτερικό κενό, στην απουσία παρόντος και στην απώλεια του μέλλοντος."""...
Παρά τις συμπληγάδες του σύγχρονου κόσμου -το πνευματικό κενό από τη μία και την οικονομοκρατία από την άλλη- παρά τα αδιέξοδα που γεννά η προέλαση ενός μηχανοκρατούμενου πολιτισμού, παρά την κρίση που ξέσπασε τελευταία, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναζητούν ξέφωτα, φωτεινές όψεις της ζωής, να ελπίζουν σε αλλαγές που θα δώσουν ξανά ρυθμό και αλήθεια, νόημα και ελευθερία αποκαθιστώντας αυθεντικούς λόγους και πράξεις, επαναφέροντας στο προσκήνιο χαμένα οράματα και ευαισθησίες που αντιστέκονται στην ευτέλεια και τη μικροψυχία. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και αυτό το βιβλ...
Η θέση του ομότιμου καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Στυλιανού Γ. Παπαδόπουλου για τον Απόστολο Παύλο και το έργο του. Το κείμενο περιλαμβάνεται στο δίτομο έργο "Απόστολος Παύλος και Κόρινθος. 1950 χρόνια από τη συγγραφή των Επιστολών προς Κορινθίους - Πρακτικά Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου, Κόρινθος 2007", το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2009 από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ....
Όταν ο καρδινάλιος Ράτσινγκερ εξελέγη τον Απρίλιο του 2005 πάπας -ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄-, ήταν ο πρώτος καταξιωμένος θεολόγος που ανέβηκε στο ύπατο αξίωμα της Καθολικής Εκκλησίας εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Στο πρώτο του αυτό βιβλίο, επιχειρεί μια αποτίμηση της προσωπικότητας που αποτελεί το κέντρο της χριστιανικής πίστης, του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Ένα κατατοπιστικό πορτρέτο του Ιησού, όπως αναδύεται μέσα από τα Ευαγγέλια, έρχεται να δώσει απαντήσεις στα προκλητικά ερωτήματα των ημερών που θέτουν υπό αμφισβήτηση την πίστη....
Στον Πρόλογο του πρώτου βιβλίου είχα αναφέρει ότι με ενδιαφέρει να παρουσιάσω τη Μορφή και το Κήρυγμα του Ιησού. […] Αυτή η αποστολή στο δεύτερη βιβλίο ήταν ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι στο πρώτο, διότι σε αυτό πρωτοαπαντούν οι κρίσιμοι λόγοι και τα συμβάντα της ζωής του Ιησού.
Επιχείρησα να μην εμπλακώ στην έριδα αναφορικά με πολλά πιθανά μεμονωμένα στοιχεία και να πραγματευτώ τα ουσιαστικά λόγια και τις ουσιαστικές πράξεις του Ιησού, καθοδηγούμενος από την ερμηνευτική της πίστης αλλά και από την ευθύνη ενώπιον της ιστορικής λογικής, η οποία απαραίτητα εμπεριέχεται σε αυτή ...