Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η συνύπαρξη υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητος...Η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά.Η εξασθένησή της κατά κανόνα οφείλεται στον ιό του εγωκεντρισμού,ατομικού ή ομαδικού,που εκδηλώνεται πολύτροπα...Οι αδικίες,η διαφθορά και η φτώχεια δεν έπαψαν να καταστρέφουν την αρμονική συμβίωση της ανθρωπότητος. Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες η βία έχει πάρει νέες ανεξέλεγκτες μορφές, με αποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία.Η ανθρώπινη επιθετικότητα επεκτάθηκε στην εκμετάλλεση,ακόμη και την περιφρόνηση της κτίσεως,με οδυνηρές συνέπειες τόσο για το φυσικό ...
...Μπορεί αυτή η κρίση να μετατραπεί σε χρυσή ευκαιρία για να γίνουμε λίγο καλύτεροι ως άνθρωποι, σοβαρότεροι ως πολίτες και πιο συνειδητοποιημένοι ως Έλληνες. Μπορεί, δηλαδή, να δώσει την αφορμή για μια νέα ευαισθητοποίηση ως προς τη σύγχρονη ταυτότητά μας. Διότι η Ιστορία έχει αποδείξει ότι τα έθνη δεν χάνονται ούτε από ήττες, ούτε από φτώχεια, ούτε από χρεωκοπίες. Χάνονται όμως, σίγουρα και μόνο, από το φθαρμένο και αποδυναμωμένο τους φρόνημα, από τον εκμαυλισμό των μελών τους και από την περιφρόνηση των διαχρονικών τους αξιών......
"""... ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να διατηρεί το παρελθόν με την ανάμνηση και να χωρίζεται από το παρελθόν με τη λήθη. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάμνηση και στη λήθη -ανάμεσα στο θυμάμαι και ξεχνώ- είναι ένα δείγμα υγείας, που κάνει δυνατή την πορεία προς το νέο. Όποιος διατηρεί πολλά, μπορεί να γίνουν εμπόδια στο δρόμο του. Αναμνήσεις, τραύματα, συνήθειες του παρελθόντος μπορεί να δηλητηριάζουν το παρόν. Αλλά και ξερίζωμα ολοκληρωτικό από το έδαφος του παρελθόντος οδηγεί άτομα και λαούς στο εσωτερικό κενό, στην απουσία παρόντος και στην απώλεια του μέλλοντος."""...
Παρά τις συμπληγάδες του σύγχρονου κόσμου -το πνευματικό κενό από τη μία και την οικονομοκρατία από την άλλη- παρά τα αδιέξοδα που γεννά η προέλαση ενός μηχανοκρατούμενου πολιτισμού, παρά την κρίση που ξέσπασε τελευταία, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναζητούν ξέφωτα, φωτεινές όψεις της ζωής, να ελπίζουν σε αλλαγές που θα δώσουν ξανά ρυθμό και αλήθεια, νόημα και ελευθερία αποκαθιστώντας αυθεντικούς λόγους και πράξεις, επαναφέροντας στο προσκήνιο χαμένα οράματα και ευαισθησίες που αντιστέκονται στην ευτέλεια και τη μικροψυχία. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και αυτό το βιβλ...
