Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η συνύπαρξη υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητος...Η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά.Η εξασθένησή της κατά κανόνα οφείλεται στον ιό του εγωκεντρισμού,ατομικού ή ομαδικού,που εκδηλώνεται πολύτροπα...Οι αδικίες,η διαφθορά και η φτώχεια δεν έπαψαν να καταστρέφουν την αρμονική συμβίωση της ανθρωπότητος. Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες η βία έχει πάρει νέες ανεξέλεγκτες μορφές, με αποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία.Η ανθρώπινη επιθετικότητα επεκτάθηκε στην εκμετάλλεση,ακόμη και την περιφρόνηση της κτίσεως,με οδυνηρές συνέπειες τόσο για το φυσικό ...
Όλα τα πράγματα εδώ σ' αυτό τον κόσμο, κάθε καλό και κάθε κακό, προέρχονται απ' τους λογισμούς μας. Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας. Εάν είναι ήσυχοι, πράοι και απλοί, η ζωή μας θα είναι ίδια, και θα έχουμε ειρήνη μέσα μας· ειρήνη που θα εκπέμπεται έσωθεν και θα επηρεάζει τα πάντα γύρω μας - τους ανθρώπους, τα ζώα, ακόμα και τα φυτά. Τέτοιος είναι ο "μηχανισμός των λογισμών", που παράγει λογισμούς δια των οποίων επηρεάζουμε όλους τους άλλους ανθρώπους. Και όλοι περιμένουν από εμάς ειρήνη, παρηγοριά, αγάπη και σεβασμό.
Συχνά μας βρίσκουν πολλές συμφορές· και όλες οφείλο...
Γιατί ο άνθρωπος δυσκολεύεται να εμπιστευθεί;
Γιατί θέλει να ελέγχει τα πάντα, και υποφέρει όταν αυτό δεν συμβαίνει;
Η ζωή φέρει πάντα μέσα της το απρόοπτο, εκείνο που δεν περιμέναμε, δεν σχεδιάσαμε και δεν υπολογίσαμε.
Ο Θεός απλώνει τα σχέδιά του και μας καλεί να πρωταγωνιστήσουμε στην ζωή μας.
Εμπιστεύομαι και ζω.
Αλλάζω αυτά που μπορούν να αλλάξουν και προχωρώ.
Αποδέχομαι αυτά που δεν αλλάζουν μαθαίνοντας να τα διαχειρίζομαι.
Οι ευκαιρίες στην ζωή θα μας δοθούν.
Ό,τι δεν κατάφερα στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να μου το προσφέρει το μέλλον. ...
Οι αληθινές σχέσεις ανατρέπονται. Παίζονται κάθε μέρα κορώνα-γράμματα. Μάθε να γράφεις και να σβήνεις συνεχώς την ιστορία της ζωής σου, δίχως να φοβάσαι τις μουντζούρες και τα λάθη. Να έχει ο άλλος την ανάγκη να γείρει πάνω σου γιατί σε αγάπησε και όχι γιατί ψάχνει κάπου να στηριχτεί. Είναι στιγμές που δεν σου φτάνει το οξυγόνο. Δεν αρκούν οι δυνάμεις σου. Θέλεις ένα φιλί ζωής. Τότε κάπου αρχίζει η σχέση με τον Θεό....
Δεν ξέρεις πότε ήταν η τελευταία φορά που κατάφερες να χαλαρώσεις. Δεν ξέρεις πότε ήταν η τελευταία φορά που χρόνος υπήρξε για σένα.
Δουλειά, πληρωμές, σπίτι, οικογένεια, παιδιά, μαγειρέματα και καθαριότητες, αρρώστιες, διαβάσματα, γιατροί… Είναι μόνο ελάχιστα από αυτά τα οποία καλείσαι να ολοκληρώσεις κάθε μέρα…
Θα σου πω μια ιστορία όμως, Άνθρωπε…
Ήταν κάποτε μια κανάτα, που πολύ αγαπούσε τα ποτήρια της… Και φρόντιζε πάντα, πάντα να τα έχει γεμάτα με νερό…
Έκανε όμως ένα λάθος η κανάτα. Ξέχασε κάποια στιγμή να πάει η ίδια να ξαναγεμίσει. Και άδειασε η κανάτα… Άδειασε ...