Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η συνύπαρξη υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητος...Η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά.Η εξασθένησή της κατά κανόνα οφείλεται στον ιό του εγωκεντρισμού,ατομικού ή ομαδικού,που εκδηλώνεται πολύτροπα...Οι αδικίες,η διαφθορά και η φτώχεια δεν έπαψαν να καταστρέφουν την αρμονική συμβίωση της ανθρωπότητος. Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες η βία έχει πάρει νέες ανεξέλεγκτες μορφές, με αποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία.Η ανθρώπινη επιθετικότητα επεκτάθηκε στην εκμετάλλεση,ακόμη και την περιφρόνηση της κτίσεως,με οδυνηρές συνέπειες τόσο για το φυσικό ...
Περιμέναμε, και επιτέλους οι προσδοκίες μας εκπληρώθηκαν. ... Όταν ο Πατριάρχης έψαλε το "Χριστός Ανέστη", ένα βαρύ φορτίο έπεσε από τις ψυχές μας. Αισθανθήκαμε σαν να είχαμε κι εμείς αναστηθεί εκ των νεκρών.
Ο Κάλλιστος Ware μας μιλάει για την πορεία και την προσμονή που ενέχει το ταξίδι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, την νηστεία και τον Σταυρό της, την διαδικασία που εν τέλει μας οδηγεί στην άφατη χαρά της Ανάστασης.
Η έκδοση αυτή είναι μία συνεργασία του συγγραφέα με την αδελφή Μαρία, μοναχή από το ορθόδοξο μοναστήρι Buci, λίγο έξω από το Παρίσι....
"""... ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να διατηρεί το παρελθόν με την ανάμνηση και να χωρίζεται από το παρελθόν με τη λήθη. Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάμνηση και στη λήθη -ανάμεσα στο θυμάμαι και ξεχνώ- είναι ένα δείγμα υγείας, που κάνει δυνατή την πορεία προς το νέο. Όποιος διατηρεί πολλά, μπορεί να γίνουν εμπόδια στο δρόμο του. Αναμνήσεις, τραύματα, συνήθειες του παρελθόντος μπορεί να δηλητηριάζουν το παρόν. Αλλά και ξερίζωμα ολοκληρωτικό από το έδαφος του παρελθόντος οδηγεί άτομα και λαούς στο εσωτερικό κενό, στην απουσία παρόντος και στην απώλεια του μέλλοντος."""...
Παρά τις συμπληγάδες του σύγχρονου κόσμου -το πνευματικό κενό από τη μία και την οικονομοκρατία από την άλλη- παρά τα αδιέξοδα που γεννά η προέλαση ενός μηχανοκρατούμενου πολιτισμού, παρά την κρίση που ξέσπασε τελευταία, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναζητούν ξέφωτα, φωτεινές όψεις της ζωής, να ελπίζουν σε αλλαγές που θα δώσουν ξανά ρυθμό και αλήθεια, νόημα και ελευθερία αποκαθιστώντας αυθεντικούς λόγους και πράξεις, επαναφέροντας στο προσκήνιο χαμένα οράματα και ευαισθησίες που αντιστέκονται στην ευτέλεια και τη μικροψυχία. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και αυτό το βιβλ...
"Όταν ο σύγχρονος άνθρωπος μιλάει για το θάνατο, εννοεί κάτι που βρίσκεται στο τέρμα της ζωής. Όμως αυτό το αυτονόητο συχνά μας δυσκολεύει να αναρωτηθούμε παραπέρα: Κατά πόσο αυτό που υπάρχει πριν από το θάνατο, είναι ζωή? Πόσο ζωή είναι να βιώνεις τον ""άλλο"" σαν ανταγωνιστή ή σαν απειλή? Πόσο ζωή έχουν τα έργα μας, αν είμαστε όντα με ημερομηνία λήξης? Τι όραμα ζωής φανερώνει το να γεννηθείς σε φάτνη, να βρεθείς σε άξενους τόπους και να καλέσεις σε φιλοξενία αφιλόξενους ανθρώπους?...
"Με συναίσθηση του μεγέθους του προβλήματος που παρουσιάζει η κατανόηση των κειμένων της λατρείας μας, αλλά και της δικής μας ατέλειας, αποπειραθήκαμε με την έκδοση αυτή να προσφέρουμε μικρή βοήθεια σε όσους αδελφούς, ιδίως των νεωτέρων γενεών, στερούνται τη δυνατότητα αυτής της κατανόησης....
"""Πριν από πολλά χρόνια, ένα τεράστιο αστέρι φάνηκε στον ουρανό. Ήταν πολύ μεγάλο! Σαν ένας μικρός ήλιος! Μια δεύτερη ανατολή έγινε εκείνο το γλυκό βράδυ. Το ξεχωριστό εκείνο αστέρι ήλθε και κάθισε πάνω από το στάβλο των ζώων του Ελεάζαρ του πανδοχέα. Εγώ, παιδιά μου, και ο πατέρας σας, μαζί με άλλους τρεις βοσκούς φυλούσαμε σκοπιά για τα θηρία...""...
