Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Κάθε φορά που ευχόμαστε σε κάποιον «Χρόνια Πολλά», εννοούμε να μπορέσει να μεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο. Κι όμως κάνουμε τα πάντα, όταν αυτό συμβαίνει, για να το κρύψουμε. Δεν το κατάλαβα ποτέ. Εκπαιδευόμαστε από μικρά παιδιά να είμαστε οι πρώτοι που θα κάνουμε κάτι. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα πως το σημαντικό είναι να είσαι ο τελευταίος που κάνει κάτι. Εννοώ, σε χρονική σειρά. Εννοώ, τη στιγμή που εσύ θα είσαι έτοιμος, ανεξάρτητα από την ηλικία σου, να ζήσεις ό,τι κι αν είναι αυτό που μπορεί να γεμίσει την ψυχή σου και να σε κάνει πάλι να ονειρευτείς, να επιθυμήσει...
Ο Φρόυντ υποστήριζε τον διαχωρισμό της ψυχανάλυσης από τις νευροεπιστήμες, θεωρώντας ακόμα πρόωρο τον συγκερασμό των δύο πεδίων. Στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, όμως, και μετά την αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, έννοιες όπως συνείδηση και ασυνείδητο μπορούν πλέον να συζητηθούν όχι μόνο στο πλαίσιο της ψυχανάλυσης, αλλά και στο επίπεδο της νευροβιολογίας.
Το βιβλίο προέκυψε από τη συνάντηση των δύο αυτών επιστημονικών κλάδων, η οποία βασίστηκε στην κοινή διαπίστωση ότι κάθε εμπειρία αφήνει πίσω της ένα ίχνος. Η ψυχανάλυση μιλά για τα ίχνη που αφήνει ...
"Στις σελίδες αυτού του βιβλίου περιγράφεται ""ένα ταξίδι ζωής"" των οικογενειών που έχουν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Σκιαγραφεί ένα ταξίδι γεμάτο πρωτόγνωρες εμπειρίες για πολλούς. Ωστόσο χαρακτηρίζεται για τη μοναδική του πορεία. Είναι ένα ταξίδι που συναντά συνεχώς και απρόβλεπτα, λύπες, αγωνίες αλλά και χαρές. Παρά τις όποιες αντιξοότητες, συνεχίζει με τελικό προορισμό μια επώδυνη αλλά σταθερή ανέλιξη και με τελευταίο σταθμό ένα ουσιώδες λιμάνι: την ίδια τη ζωή. Βασικός συνοδοιπόρος σε αυτό το ταξίδι αναδεικνύεται το σχολείο, ένας θεσμός στον οποίο οι οικο...
